küçükken bir çok insanın yaptığı şeydir.
ertesi gün okula gidecektir.
küçükler ter kokmaz pek bu durumunda bir getirisidir.
beyni ve düşünceleri gibi genelde haftada 1 kez yıkanıyor olmasına rağmen yinede temiz olan küçük insan modelidir.
çoğumuzun çocukluğundaki insandır.boşuna mı pazar günlerinden korkar olduk bir yandan banyo bir yandan okul hazırlığı.bir fotoğrafım var o günlerden de kafanın mübarek sıksan yağı çıkacak. demek ki aklımız ermiyormuş.anneler de ne düşünüyordu bilemiyorum hasta mı oluruz,fatura mı dert olur ne bileyim ben.
evet canım o benim. hafta içi de saçımı yıkardık sadece.
o zamanlar evimiz doğalgazlı değildi. banyoda sobamız vardı yakardık onu ooohhh.
(bkz: ben de 90 larda doğanlardanım nabeer)
1980 li yıllardan önce doğmuş çocuklardır... o zamanlar bazı kesim dışında, evlerde su kazanla ısıtılırdı,duş yoktu. hal böyle olunca yıkanmak zahmetli bir işti. haftada bir çamaşır gibi çitilene çitilene, tasları kafamıza yiye yiye yıkanırdık..
insanın yıkanmadan sadece ellerini dezenfekte ederek ömür boyu yaşamına devam edebileceğini düşünürsek, destek verdiğim oluşum. leğenin içinde kaybolan sabunu da anmak istiyorum buralardan.
ayrıca pazar günleri şahane pazarı izlemek için banyodan sonra tv karşısında giyinme işlemini uzatan çocuktur. çünkü yatma saati 9-9 buçuktur. program da geç başlıyodu hatırlıyorum.
uzun süre boyunca haftada bir gün yıkandıklarından bunlar ergenliğe girdiklerinde de bu alışkanlığı devam ettiren hatta kuduz gibi sudan kaçan insanlardır.
fakat zamanla saçtaki yağlanmanın ne olduğunu ve insan vücudunun pis kokabileceğini kavradığından kirlendikçe yıkanması gerektiğini kabullenecektir.
o benim. okul dönemi kış aylarına denk geldiğinden bizim oralarda soğuk olurdu. hasta olmayalım diye sık banyo yapamazdık. sadece pazar günleri tam teşekküllü okul temizliği yapardık.
