ben odada yalnız başıma uyurken kapının önünde dikilen direk. Resmen anamı ağlatmıştı, ne denli bir saplantıysa, geceleri korku krizleri geçiriyordum. Ne zaman büyüdüm, ne zaman o korku kayboldu, hiç hatırlamıyorum. "Sikmese bari" tadındaki tek derdim o olarak kalsaydı ne güzel olurdu..
annemizin ağzımıza burnumuza sarıp sarmaladığı atkıdır. bir müddet sonra ağzınız ve burnunuzdan çıkan sıcak hava ile nemlenir ve bu ıslaklık yine ağzınıza değer. iğrenç bir duygudur. nefes alamamanız da cabasıdır.
Kedilerin mır mır sürünmesi vicdan azabı çekerdim doyuramadığım için süt alırdım halada yapıyorum ama bigün gelecek hepsini doyurucam onlarda bana öyle bakamayacak.
Evdeki eşyaların yerinin değiştirilmesi. Yan yana olmaya alışan eşyaların birbirlerinden ayrıldıkları için çok üzüldüklerini düşünür, ben de üzülürdüm.
