Kafa dengi arkadaş bulamama korkusundan ileri gelen bir fobi türü ve bu fobi'ye bağlı olarak mekana uğramaktan çekinilen durum. (bkz. hastane, okul ve buralarda aşı olmak)
Okuldan gelinir. Hızlı bir şekilde önlükten kurtulunur. Yerine günlük, biraz sonra leş gibi kirlenecek bir thsirt ve pantolon giyilir. Usain Bolt' u aratmayacak şekilde evden çıkılır, trabzandan kayarak aşağı inilir. Artık o günkü yaşama amacının ilk adımı atılmıştır. Taso oynanır, saklambaçta ebeyken stres olunur. ilerleyen saatlerde kişi sayısının artmasıyla takımlar kurulur. Oynamak isteyen kız olursa kaleye geçirilir. Diğer kızlar saklambaç vs devam eder. Hava iyice kararmıştır asfalt saha, kale taşlarının arasından, nadir geçen ve oyunun durmasına neden olan arabaların farlarıyla aydınlanmaktadır artık. Görüş açısı 2 metreye inmiştir sokak lambalarının aydınlatmayan sarı ışıkları nedeniyle. O sırada balkondan sırayla anneler çıkmaya başlar. Teker teker yaprak dökümü başlamıştır. Maç, sayıların azalmasıyla iyiden iyiye piç olmuştur. Buna rağmen oyuna devam etme isteğinde hiçbir eksilme yoktur. Ama ziller bu sefer senin için çalar. 1. ve 2. çok sallanmasa da sonrakinde ses daha da sertşeir. Evet... Yukarı çıkmayı emreder anne. Kaçış yoktur. işte o sırada bir küçük olarak hiç gitmek istenilmeyen yer "EV" dir.
