annem gerçekten de iyiliğimi istiyormuş. asıl amacı benimle inatlaşmak ya da canımı sıkmak değilmiş. pişmanlık zincirinin önemli halkalarından biridir.
dünyanın gözümün gördüğü kadar yerden ibaret olduğunu sanırdım.Mesela şurası ankara,şurası istanbul falan diye.Bir de dünya küre biz de içinde yaşıyoruz sanırdım.
insanlar donmus bir vaziyette oldukları yerde duruyorlar ben yanlarına gittiğimde harekete geçiyorlar sanırdım. Yere dustuklerinde falan canları acımaz her şey bana duzenlenmis bir oyun gibi gelirdi. Küçükken baya gerizekaliydim lan.
"hagi'nin müthiş şutu direkte patladı!" sözüne inanıp maçın özetini izleyip topun gerçekten de direkte patlayıp parçalancağını sanıp beklemiştim. öyle bir şey olmayınca da özette o pozisyonu kestiler sandım.
