- Ona sadec niye inançsızsın diye sordum.
- O inanmam için bir sebep yok dedi.
Beni geçiştirmesi hoşuma gitmedi.
- Alaycı bir şekilde anlatsana dedim.
Gözlerimin içine bakarak
- Çok küçüktüm ilk okul 1. sınıfın yaz tatili ve benimde ilk yaz tatilimdi. Evdeki herkesin bir yerlerde olduğu bir gün dışarıya çıktım. Her zamanki gibi arkadaşlarımla oynayacaktım. Çok uzatmayacağım(sigarasını yaktı ve birasından bir yudum aldı.)
- "sana elleri senin ellerinden en az 5 kat büyük birisi dokundu mu?" diye sordu.
Cevap vermedim. Artık gözlerimin içine bakmasından rahatsız oluyordum.
- tek başıma ilk banyomu o gün yaptım ben. ilk defa kendimden nefret etmeyi keşfettim. Hem vücudum hem kalbim aynı anda o gün acıdı.
ilk yaz, ilk banyo, ilk nefret, ilk...
Soruna gelince ben o gün inanmayı bıraktım. Eğer bir tanrı varsa o gün orada olmalıydı.
müslüman topluluklarda sıkça görülen bir durumdur.
mide bulandırıcı, sapkınca bir tavır.
ancak salt bu sebeple ateist olmak ya da inançsız olmak pek sağlıklı değil. hani bunu bir ateist olarak söylüyorum zira inançsızlık bir felsefedir, hayat görüşüdür bu sebeple bunun düşünsel altyapısını iyi kurmak lazım. başa gelen vahim olaydan dolayı inançsız olmak sadece bir tepkidir. bunu düşünsel altyapıyla birleştirdiğinizde ancak başarıya ulaşılır.
(bkz: ateist olmak için kıçından element uydurmak) ayrıca sayılır mı bilmem ama daha 8 yaşındayım pipiyle ilgili bildiğim tek şey: "yumurtanın sarısı gitti 20torbacimento'nun yarısı!" naraları. her neyse eve bir tanıdığımız gelmişti kızıyla. kızı 8.sınıfa gidiyordu ben 8 yaşındayım. kız ikimizi odaya kilitledi. bilgisayardan zorla porno açıp izletmişti.
bu tür badirelerin çoğunda ciddi anlamda tanrı suçlu olarak görülmelidir.ateşten yarattığın bir varlıkla yaptığın bir anlaşmanın neticesinde dünyaya pedofiliyi serpiştiren tanrıya inanılmasıda karmaşa yaratmaktadır.inançlı ol yada olma kimsenin umrunda değil ama tanrı bu konumda iyimidir, kötümüdür tartışılır.
iki adet -kadın- arkadaşımın başına gelen durum, "orospuçocuğu" vasfı taşıyan kendine yetişkin diyen adamlar tarafından gerçekleştirilmiştir. insanların psikolojik ve fiziksel olarak ölümüne sebep olurlar, bundan sonrası ruh gibi dolaşan bedenlerden ibarettir.
insanları anlamak zor, ancak bu "orospuçocuklarını" anlamaya çalışmak tamamen gereksiz, bunun bir açıklaması, mantığı felsefesi, tanımı vesairesi olamaz.
milyonlarca yıldır misafirlik yaptığımız dünyada gram medeniyet ilerlemediğinin kanıtıdır bu "orospuçocukları"
sevgili kadın yazarlar burada kullandığım "orospuçocuğu" kelimesinden kendinize pay çıkartmayınız, lakin sizlik bir durum değil, hepiniz cansınız.
Ucuz atlatildiysa çok da umursanmayan bir durum.
14 yaşındaydim. köydeki herkes cenazeye gitmişti. annemler beni ne yapacaksın cenazede arabada yer yok zaten diye götürmemişlerdi. Bu teneşir paklayacasiyi da bir ayağı çukurda diye götürmediler muhtemelen. geldi oturdu kapının önüne koltuk degnegiyle zor yürüyor 70 küsür yaşında. su istedi arkamdan eve geldi zorla öptü ama ittim zaten zor yürüyor yere düştü. gittim yüzümü arap sabunuyla çitiledim. kimseye de söylemedim. hala yaşıyor pezemek.
Uzun zaman önce dinleyerek şahit olduğum bir meseledir.
Uzun zaman geçmesine rağmen ben bu kadar net hatırlayabiliyorsam, bir insanın bu durumla yaşayabilmesinin ne kadar zor olduğunu tahmin bile edemiyorum.
Ancak konu nedense hep "Müslüman toplumlarda çokça görülür" e geliyor ben bu aptallığı ve dar görüş açısını anlayamıyorum ve tahammül edemiyorum. Dünyada en çok çocuk tacizinin yaşandığı yer kiliselerdir ve dünya çapında büyük bir problemdir. Müslüman toplumlarda evlilik teşvik edilir ki asıl problem cinsel yaşam değil ruhsal problemlerdir. Katolik dünyasına ve din adamlarına baktığınızda çocuk istismarının neden onlarda daha çok olduğunu görürsünüz. Belgeseli bile olması lazım kutsal günah adında. Evliliğin ve cinselliğin yasak olduğu bir durumda ruhsal olarak problemli din görevlilerinin en yakın hedefi çocuklar oluyor doğal olarak. Yani öyle ezber yaparak Müslüman toplumlar falan demeden önce bir çevrenize dünyanıza bakın.
