mutlu olmak bir sonuç olduğuna göre onun sebeplerinin anlamlı kıldığı bir durumdur. her sebepten mutlu olabilmek duygusunu ruhuna benimsetmiş daha doğrusu benimsetebilmiş insanlar kesinlikle duygusal dünyanın en marifetlileridir. çünkü küçük şeylerle mutlu olabilmek pembe bir dünyadır ve sebepler büyürse o durumun adı mutluluk olmaktan çıkar mükemmele yaklaşır. içinde bulunduğumuz somurtkan dünyada aslında tebessüm kaynağı o kadar çok şey var ki,keşke farkedebilsek. insanların gülmesi, mutlu olması kadar insana yakışan başka bir durum daha var mı? kesinlikle yok ..insan bütün ömrünü ben çok mutsuzum teslimiyetiyle geçireceğine sürekli kendini mutlu edebilecek şeyleri kovalasa, sayılamayacak kadar sebebe bulanabileceğini farkedecektir. hayat o kadar güzel ki ne mutlu bunu farkedip te mutlu olabilenlere...
geleceğimizle ilgili herşey sayılıdır. Mesela bundan sonra kaç defa salıncağa bineceğimiz veya kaç defa mantı yiyeceğimiz gibi. Ne zaman öleceğimiz belli olmadığı için, elimize geçen büyük küçük her fırsatta mutlu olmak gerekir.
hayatın anlamının-amacının mutluluk olduğundan hareketle oluşturulmuş ve bir reçete olarak şablon insana sunulmuş-dayatılmış-büyük ölçüde benimsetilmiş aptal felsefe.
mutlu ol derler, hayat başka nedir ki!..hiç uğraşma, düşünme, mutsuzluk sebeplerinin üstüne gitme, mutsuzluğu hiç göze alma derler. senin ruhun yok, vicdanın yok, var olmakla taşıdığın sorumluluğun yok; zaten beceremezsin, hiçbir şeyi değiştiremezsin derler..gücün yetmiyor, aklın da yok ama üzülme, küçük şeyler kimin için var!..
