Bir ressamın resim yaparken fırçasıyla tuvaline dokunduğu küçük dokunuşlardan yaptığı kocaman resim gibi hayata küçücük dokunuşlarla büyük şeyler verebilmektir.
insanı mutlu eden her şeyin ne kadar devasa boyutta bir iyilikte bulunduğunu düşünecek olursak insana(u: ruhunu yenilemek)(u: hayatına renk katmak)(u: iyi ki yaşıyorum dedirtmek vs...), insanı mutlu eden küçük bir şey olamaz ki. hayatı sevdiren, çirkinlikler içinden bile güzel şeyler bulduran ya da çirkinlikleri bile güzel bulmamıza neden olan mucizevi şeyler nasıl küçük olabilir ki? ama eğer hayata para gözüyle bakacak olursak; evet, işte o zaman ufak şeyler vardır hayatta. satın alınabilmesi kolay şeyler midir küçük şeyler acaba? ya da küçük şeyler günlük hayatta sürekli olağan şeyler anlamında mı kullanılmış burda? hangi açıdan bakarsam bakayım küçük gelmiyor hiçbiri bana. insana şu berbat, kirlenmiş hayattan tat aldırabilen her şey mükemmel; her şey mucizedir! mucizeler de küçük şeyler değildir.
bugün bir soruda avogadro sayısını 6,02 üzerinden değil de 6 olarak alınca ulaştığım sonucun , sonunda şıklarda yer alabilmesi...nası mutlu oldum anlatamam. evet bu hale geldim sözlük.
Minibüste, otobüste önde oturan küçüğe şeker, çikolata verdiğinde bir anda çocuğun yüzünde gülümseme oluşması, sevgi dolu gözlerle bakması en güzel örnektir. Her şeyi unutturur o içten gülümseme.
