Keşke 500-600 nüfuslu, gözlerden uzak bir köyde, 1.60 boylarında, minyon yapılı, güler yüzlü, yürek ısıtan bir köylü kızına çeşme başında rastlasaydım. Elinde bakır ibrik, saçları rüzgârla oynarken, bir anlığına göz göze gelseydik. O bakışla içime düşen kıvılcım, ömrümce sönmeseydi... Yine duygusal boşluğa düştüm galiba. En iyisi Gidip bi 31 patlatayım.
