Bana yapildi,siz yapmayin. Evin en kucuk cocuguydum. 5-6 yaslarindayim o zamanlar. Ablam gelmis bana demiski seni copten bulduk. Ardindan mutfaktaki cop kutusunu karistirmaya baslamisim. Annem gelip kizmis ve napiyosun sen demis. Verdigim cevap ise hafif aglayarak sumuklu bir ses tonu ile "kardesimi ariyorum" olmus.
kuzenimin vaktinde bana yapıp beni sıkça ağlattıdır. bende küçük kuzenlerime yaptım sonra. lise birde ezilip lise ikiye geçince birinci sınıfları ezmek gibi birşey. yanlış, ama iyi hissettiriyor.
Kardeşime söyleyip onu üzdüğüm olmuştur çok üzülmüştü ağlayacak gibiydi sonra nasıl böyle bi şey dedim ben diye oturup ağladım vicdanım sızlamıştı lan resmen.
neden hep bana kardeşim dedi lan bu lafı.
abi sen evlatlıksın. her dediğinde bir sevinç doğardı içimden. acaba zengin bir ailenin çocuğu muyum diye tabi yine bir umut var içimde belki hastahanede karışmışımdır .
35 yaşına geldiğim halde hala duyduğum söylemdir. evet lan bu sefer bir arkadaşım değil direkt benim o küçük kardeş. gerçi pek küçük bir tarafım kalmadı beygir gibi oldum ama durum böyle genede..
