insan tabiatı gereği daha fazlasını ister. diğer yandan niye kendimizi sınırlıyoruz ki? biriyle mutlu olmak için illa varlıklı olmamak mı gerekiyor? niye "yaaa bak adamın parası var ama çocuğu hasta rerörö"modundayız. o kısmı allah'ın takdiridir. iki mutluluk bir arada olamaz diye bir kaide yoktur.
