sadece ben sulamışım.serpilip gelişsin diye uğraşırken, sevdiceğim dediğim; saksının dibini delmiş ve köklerini ufak ufak budar olmuş aşkımın.
bilmeden hep sorardım kendime bu kadar özenle yetiştirdiğim aşkım neden bodur kaldı? ulu bir çınar olamadı?
küçük bir aşk yetiştirdim düzene yenik düştü. ben sigara dumanının altında yana yana en sonunda kül oldum. sen kibritin hiç yanmayan ucunda birinin hayatından geçmiş oldun.
ne duzeni ulan senin askinla ne isi var duzenin. ask yetistirmis de duzene yenik dusmus. peh peh peh. nedir o duzen tek eslilik duzeni mi evlilik kurumu mu kapitalizm falan mi? bir kulunu cok sevdim o beni hic sevmiyor desen daha samimi olur hic degilse. yok ben karsiliksiz sevdim diyorsan allahin adini verdim bi anlat duzen nasil yendi senin karsiliksiz askini. harbiden cezmi ersoz urunu kadar anlamli diyenin agzina saglik, tuna kiremitci'den hallice.
çok güzel bi şebnem ferah sarkısının dizeleriii..cok anlamlı insanı oldugu yerden alıp götüren,çeşitli pişmanlıkları ve sevgiyi anlatan bi şarkının sözleri...
bir sevgiyi büyüten ve yenilen insanın yakarışı. emek verilen, gözyaşlarıyla, uykusuz gecelerle, binbir acı ve hasretle beslenen ve gitgide büyüyen dağ gibi sevgiyi yıkabilecek bir insanın eline teslim etmiş olan insanın yanılgısı ve pişmanlığıdır bu sözler. çıkarlar için, maddesel değerler için, sevginin üzerine basıp geçenleredir. yenilen sevgi değildir aslında. dağ gibi sevgiyi yıkmayı becerip altında ezilendir.
