beslememizin adı bilge dir emine evin hizmetcisi lamia ise üvey babadaki ebleh kızdır.
ayrıca bu besleme ağlak zırlak bilindik bir kemalettin tugcu edebiyatı parçasıdır.
allahım nasıl bir diziydi öyle bildiğin psikolojik travma sebebi. öncelikle yayında ve yapımda emeği geçen herkesin allah belasını versin demek istiyorum gençliğimi katlettiniz ulan!
küçüktüm tabi o zamanlar açtım televizyonu bir baktım bu dizi.
izliyorum iki sahneden birinde kızın yanına geliyor arkadaşları''küüüçük besleeeme! küüüçük besleeeme!'' diye dalga geçiyorlar. babası tımarhadeye düşüyor delileri dövüyor felan.
bir zamanlar, tv'de çocuk sömürüsü modayken prim yapmış dizi. diğeri de "üvey baba" idi. herhalde bu iki facia da bi 10 sene falan sürmüştür. başı sonu belli değildi. ne neydi, kim kimdi hala bilinmiyor.
küçük besleme'nin moron-idiot kıvamında bi abisi vardı, bütün dizi boyunca onu arayıp durmuştu. tam karşılaşacaklerken karşılamıyorlardı falan. fatma denen öküz kız "hanımım hanımım" diyip dururdu, başka repliği yoktu. ya öküz gibi böğüre böğüre ağlıyodu ya da hanımım diyodu işte. o zamanlar bu kızla yolda falan karşılaşsaydım, herhalde döverdim. o kadar alışmıştık artık dayak yemesine. ve de zaten uyuz mu uyuzdu, dayak atmayı hala istiyorum şahsen. işte böle gerzek ötesi bi şeydi. dizi bile diyemiyorum.
bize yıllarca neler neler izletmişler lan bu şerefsizler.
yatıp kalkıp şükrediyorum şimdiki dizilere yeminlen.
küçük beslemenin okul arkadaşları servisi bekler, içlerinden bir arkadaşı bilge'yi(küçük besleme) çağırır servise binmesi için ve olaylar gelişir.
-arkadaş1: bilgee... bilge...
-arkadaş2: çağarma şu beslemeyi ya...
-arkadaş1: niyeymiş, o da binsin servise yürümesin yazık.
-arkadaş2: amann yürüsün ne olacak. besleme işte!
servis gelir çocuklar biner, bilge (küçük besleme) yaya devam eder ve servis küçük beslemenin yanından geçerken, servisin içindekiler hep bir ağızdan bağırır.
-beslemee...
-beslemee...
-beslemee...
edit: ben mi bağırdım lan! git onları eksile allahsız.
bunun bir de abisi vardı yanlış hatırlamıyorsam. birbirlerini hep 1 saniyeyle kaçırırlardı. yolda tam karşılaşacaklar hop biri köşeyi dönüyordu. dizi boyu bi karşılaşamadılar anasını satiyim. dizi bitti sonra.
acısı bol olan dizilerdendir. annemle birlikte izlerdik ne ağlardı annem. o değil sağlam psikolojim varmış bozulmadı bir de üvey baba vardı ki o evlerden ırak düşman başına.
o dönem saçlarımı kısacık kestirmişti annem, evde uzun süre -besleme- diyerek çağırılmama sebep olan dizidir. beslemenin abisi de hayat bilgisindeki ortega* diyolladı, ne kadar doğru bilemem...
