Şehir kasabadan farksız olduğundan genç nüfus alışveriş sosyal yaşam için genellikle Eskişehir’e gider.
iş imkanları dar, sosyal imkanları sıfıra yakın, kentin modernizminin tek sebebi olan Dumlupınar üniversitesi öğrencilerine ise yobaz bir kent olduklarından rahat vermezler.
Bir Yozgat’tan farkı yok.
inşallah bir gün aydınların çıktığı çağdaş bir kente dönüşür o zamana kadar bir daha hiç görmesem de olur.
Bir ara meşhur bir video vardı. Otogar esnafı bu otogarın temeline cenabet biri taş attı herhalde onun için otobüsler girmiyor diyor. Yalnız kendini gerçekleştiren kehanet gibi bu şehirde bir şey var gerçekten. Zihniyetini anlayamadığım, daha doğrusu anlamak istemediğim 2000'li yıllarda hâlâ mı dediğim yerdir. Birbirine ters orantılı şeylerin olduğu yerdir. Muhafazakar olarak atfedilir ancak yaşanan olaylara baktığınızda aman Serhat neler olmuş burada diye kendinize sorular sorarsınız.
Tamam, her yerin iyi ve kötü yönleri, iyi ve kötü insanları vardır ancak ben hayatımda böyle bir yer görmedim. Efendim gelelim birkaç mevzuya. ilk önce trafikte araç kullanmaları. Zaten şehrin trafik güzergahları sıkıntılıdır. Etrafınızda birçok apaçi arabasının egzozlarını patlatarak bir de kulağınızı, beyninizi deforme ederler. Işıklarda dikkatli olun onlara göre kendi kuralları geçerlidir. Yaya yolundan yürüdüğünüz için saldırıya bile uğrayabilirsiniz.
Aile kurumu da farklı kurulur burda. Sanki tarihten gelen bağlar devam ediyor. Osmanlı'ya çeyiz verilmiş ya hah işte tam böyle. millet düğün yapmak için yemediği halt yok. Kız tarafı erkek tarafından istediği takı, düğün salonu, kına gecesi vs birçok istek vardır. Erkek tarafı da borcun altına girer bunları karşılar. Düğünden sonra gerçekler gün yüzüne çıkar. Takılan altınlar borçlara tekrar gider. Böyle bir kısır döngü vardır. Mesela kına gecesinde birkaç saat giyeceği şalvar için bile on bin TL harcama görgüsüzlüğünü anlatanları görünce midem bulandı. Çünkü daha neyin ne olduğunu bilmiyor, altından, şalvardan, düğün salonundan bahsediyor. Bir de bunların kırmızı çizgileri vardır. Muhafazakardır ancak ramazanda oteller ucuz olduğu için tatile gider. Sizin yanınızda din imandan bahsedip büyük şehirlerde yemedikleri nane yoktur. Eskişehir'i kötülerler ancak hafta sonu da oraya gezmeye giderler.
Ege bölgesinde olmasina rağmen hâlâ birçok noktada daha da geriye giden şehirdir.
kendisiyle etkileşimim 3 ya da 4 ü geçmez ama severim.
trenle konya ya gidiyorum bir kış günü. gece kütahya garında durduk. neyse sonra gene harekete gectik. gardan çıktık. az ileride gördüğüm şu. gece tabi.
bir sokak çeşmesi var yanında bir ağaç. sarı bir ışık vuruyor ve yavaş yavaş bir kar yağıyor. ben buna aşık oldum.
sonra yutubda bir video izledim. bir sokak düğünü iki tane delikanlı çıkmış oynuyor.ama ne oynamak sanki uçuyorlar. eller ayaklar dizler sürekli çalışıyor. müzik acaip hızlı. herkes beğenmiş. çok mutlular. ben de mutlu oldum çünkü insanlar sıcaktı.
sonra tv de bir program izledim. bir eski kütahya konağı, turizme açılmış. evsahipleri hem içinde yaşıyor hem işletiyor. evin tamamı ahşap ve yaşannmışlıkla dolu. tek bir plastik veya sunta kökenli eşya yok. geleneksel kitahya yemeklerini tanıttılar.
gene huzur buldum.
demek ki kütahya huzurmuş.
hislibiri boşa yazmıyor beyler. kütahya da bir safranbolu potansiyeli var.
