anadolu standartlarına göre düşünürsek gelişmiş bir şehirdir.
kışın dışarıda fazla yürümemek hem kulak hem de akciğer sağlığı açısından gereklidir. zira soğuktan kulağınız düşer, hava kirliliğinden akciğerleriniz hasta olur. gerçi şehrin tamamına yakınının doğalgaza geçmesi nedeniyle kirlilik azaldı. ama hala sağlık için tehlikeli düzeyde.
sanayisi bir hayli gelişkindir. güral ailesine ait porselen(kütahya, güral), vitra, seramik, kiremit, maden, otel vs. işletmelerinde altı binden fazla işçi çalışmaktadır. azot, şeker, termik, kümaş, sli, gli, eti bor, gümüş, altın çini vb büyük fabrikalarında on binden fazla işçi çalışmaktadır. ayrıca birinci organize sanayi bölgesinde ondan fazla fabrika mevcuttur. ikinci organize sanayi bölgesinin inşaatı tamamlanmak üzeredir. daha da önemlisi maalesef çoğu kayıt dışı olan 20 binden fazla işçi çini-seramik sektöründe çalışmaktadır. türkiye de çalışan kadın nüfüsu istatistiklerinde belki de bir numaradır. çünkü kadınların tamamına yakını çini ve seramik yazmaktadırlar.
gezilecek yerlerinin başında ulucami ve civarındaki müzeler gelir. arkeoloji müzesi, çini müzesi, macar evi mutlaka görülmelidir. kapanaltı bölgesi, germiyan sokak, hisar gezilmelidir.
merkezinde(ılıca, yoncalı) ve hemen her ilçesinde kaplıca vardır. ancak yerel yöneticilerinin beceriksizliği yüzünden yerel kalmışlardır. ılıcaya uğrarsanız arabaların yarıdan fazlasının 26(eskişehir) plakalı olduğunu görürsünüz.
bir iki tane barı olan bu nedenle bazı öğrencilerce sıkıcı bulunabilmektedir.
kısaca istanbul, izmir, bursa vb. şehirlerle boy ölçüşmesi düşünülemeyecek ama türkiye ortalamasının çok üzerinde olan bir şehirdir.
20 sene kaldım bu şehirde. şimdi size bu 20 seneyi özetleyeceğim. belki aşırı uzun yazmayacağım ama anlayın artık yazdıklarımı.
not: bu yazdıklarım yaşadıklarım olaylar değildir. gördüğüm tecrübelere sabittir. yalan dolan şeyler kesinlike değildir. telif hakkı bana aittir.
gideceğiniz yerler kısıtlıdır. eskişehir yakın olduğu için eskişehir'e gidilir gezemeye tozmaya. kütahya insanı 2 çeşittir. bunlar öz ve öz kütahya'nın yerli insanlarıdır. birincisi kütahya'yı seven, ikincisi kütahya'yı sevmeyen. bu gruplar arasında pek arkadaşlıklar olmaz. ne zaman kütahya muhabbeti açılsa ateşli muhabbetler ortaya çıkar. ortalık alevlenir. kütahya'da yaşayan aileler kızlarını ve oğullarını bir an önce evlendirmeye niyetlidirler. özellikle köyleri daha ağır basar. kızı var ise evlendirip gönderirler. ama oğulları var ise bu durum değişir. oğlu olan aileler genellikle evlendirilir ve işe başlatılır. evlenip işe başladıktan sonra gelin kız ile ailenin yanında yaşanması istenir. çoğu kütahya'lı genç bunu kabul eder çoğu etmez veya gelin kayın validesi ile anlaşamaz ya boşanılır ya da ayrı bir eve çıkılır. gençler genellikle porselen, seramik fabrikalarında çalışır. alınan ücret en fazla 700 milyon. (asgari ücretin biraz üstü.) yerlisi zengindir para harcamayı pek sevmez. gösterişi sevenleri vardır. (tavşanlı vb gibi ilçeler de buna dahil.) öğrenci ve askerin kalkındırdığı doğrudur. kütahya'lı olup kütahya'yı sevmeyen grubun planları şöyledir, kütahya dışına çıkıp orada çalışma planları vardır. (eskiden bu mümkün değildi çoğu gidemiyordu) ama şimdi ki 5 yıl içinde çoğu genç grup artık kütahya'yı terk edip gidebiliyor. dışarıdan iş bulan grup istediği gibi gidebiliyor.
kütahya'yı sevmeyen grup ise genellikle 35-60 yaş arası olgun insanlar oluyor. en büyük özellikleri kütahya'yı eskişehir ile kıyas ederler. eskişehir'i hor görmeye çalışırlar. eskişehir'in asla geliştiğini ve büyüdüğünü kabul etmezler. çoğu emekli olmuş grup bunlar. gerisi ise ya emekliliğine az kalmış ya da emekliliğin yarsına gelmiş insanlar oluyor. kütahya'nın bir geleceğinin olmadığını bildikleri halde kütahya'yı savunurlar bu tip insanlar. evini, arabasını, hayatta her türlü ihtiyacını karşılamış insanlar bunlar. kütahya'ya asla laf ettirmezler. güral porselen, kütahya porselenden başka çalışacak yer yoktur çünkü.(ister gülün ister ağlayın, isterse hiç bir şey yapmadan durun ama bu böyle.) zamanında bu fabrikalarda işçi çıkarma olayları oldu intiharlar oldu, 3 çocuğu olan adam intihar etti, işine güvenip evlenip borç batağına düşenler oldu, çok kişinin canı yandı. bunların bedelini kim ödeyecekti? o 3 çocuk nasıl büyüyecekti? hiç bunları düşünmediler. umurlarında olmadı kimsenin. bu da geçer dediler olay kapandı bitti. (2000 yılında oldu bu olaylar)
ama halen kütahya'yı savundular bu insanlar bu lanet bu işi kim yaptı kimsenin umrunda olmadı. eğer kütahya'da doğu büyüdünüz ise ve bir de okumadıysanız hayatınızı bu fabrikalarda çalışmaya adayın. çünkü hiç kaçışınız yok.
bu şehirden uzaklaşmanız size hiç bir şey kaybettirmez.
büyük şehirden gelen öğrenciler bu şehirde 2 sene gibi bir afallama dönemi geçirirler. alışmaları biraz zaman alabilir. kütahya'nın avantajları vardır elbet. mesela 2 tl'ye karnınızı rahat doyurabilirsiniz. ucuz şehirdir. sadece giyim pahalıdır. 700 tl'ye geçinme imkanınız vardır. halk yolun ortasından gider kaldırım diye bir şey bilmezler. kornaya bastığınız zaman yüzünüze bakarlar. belediye başkanı şehir ile ilgilenmez. bunun gibi bir çok olay.
beni sınırları içinde istemediğini düşündüğüm ve her gittiğimde mutlaka yaralandığım veya hastahanelik olduğum şehirdir.
not: yazıyı yazarken bile ürperdim. başıma bişey gelmese bari...
Öğretmen kalitesi son yıllarda ne yazıkki düşüştedir. Çoğu öğretmenlerde açın kitaptan okuyun bende sandalyede takılayım anlayışı oluşmuştur hatırı vardır ama arasıra tahtaya birkaç yazı yazar, dershane kavramının doğmasının en büyük nedeni budur aslında çoğu öğretmenin hayali dolgun maaşlı bir dershaneye kapağı atmakdır. Öğretmen kalitesi son yıllarda ne yazıkki düşüştedir. Çoğu öğretmenlerde açın kitaptan okuyun bende sandalyede takılayım anlayışı oluşmuştur hatırı vardır ama arasıra tahtaya birkaç yazı yazar, dershane kavramının doğmasının en büyük nedeni budur aslında çoğu öğretmenin hayali dolgun maaşlı bir dershaneye kapağı atmakdır.
ilçesi tavşanlı'dan nüfus bazında 2-3 kat büyük olan il. tavşanlı işlev olarak kütahya'dan aşağı kalır değil ama kütahya merkez ile kesinlikle kıyaslanamaz. ömrüm kütahya'da geçti. 4 yıl liseyi de tavşanlı'da okudum. biliyorum.
yaşanılası şehirdir. otogarı şehir dışına taşınmıştır fakat boş kalan otogar halen kullanılmamaktadır. valilikle belediye oraya taşıncak falan diyolar ama bilmiyorum. 14 yaşında yani liseye başlarken ayrıldım, daha da kavuşamadım.
eskişehir ve bursaya yakın ege bölgesi illerimizden biridir. dumlupınar üniversitesi ile hayat bulduğuna inanırım hep. porselenleri, cumhuriyet(mecburiyet) caddesi ve vazosu ile ünlenmiştir.kışları soğuk, yazları sıcak olur. ayrıca çok asker barındırır bu il. uzun yıllar önce gece hayatıda gayet iyiydi. 274 isimli bir bar vardı. üniversite öğrencilerinin doldurduğu. şimdilerde kapanmış diye duydum. eskişehire trenle 1 saat oluşu mükemmel bir avantajdır.
kütahya' da aşık olmak ; izmir' e antalya' ya benzemez.... yaz aşkı yoktur orada... kara kışın , ayazın ortasında aşık oldu mu ; adamın iliklerine kadar işler o aşk... kumsalda değil , lapa lapa yağan karda beklersin aşkını ; parmakların buz tutana kadar... fakat sevgilin elini tuttu mu , kan aynı damarda akmaya başlar... o yüzdendir ki ; kütahya' da aşık olmak , sezonluk değil ömürlüktür..
