porseleni olmazsa asla insanın aklına gelmeyecek bir şehirimsi. batıda olupta bu kadar az gelişmişlik şaşırtıcıdır.
insan bir defa gittimi bir daha gitmek isemez, anadoluya giderken mecburi yol güzergahıdır onun dışında it ürümez kervan geçmez bir kirli memleket.
girişinde kocaman bir porselen tabağa sahiptir. merkezinde bir vazosu vardır. sessiz sakindir. üniversiteside olmasa hayat donuktur, duruktur, monotondur. en hareketli yeri sevgi yolu diye adlandırılan trafiğe kapalı caddedir. döner bir lokantası vardır. güzel bir mekandır. yemek yerken dönen bir mekanizmanın üzerinde ufaktan dönersiniz.
gelişmeyen büyümeyen şehir. porseleninden başka kömürü de vardır meşhur.
otagarı berbattır. şehir merkezinde traktörler cirit atar. gece hayatı yoktur. şehirleşmenin çok gerisindedir. gençleri ise bir araba ayarlayarak soluğu eskişehirde alırlar.
kütahyaspor ile uşaksporun uşakta karşılaşması ve kütahyasporun gol atması sonucu her iki yörenin ortak dili devreye girer ve uşak taraftarı şöyle bağırır.
tek gurur kaynakları ege'nin göt tarafından içinde olmalarıdır. zaten ege'ye yakışmayan da tek ildir. basiretsiz yöneticiler hep burada toplanmıştır. daha dün halkı öğrenciyi kaz yerine koyduğu için öğrenciler eylem yapmışlardır. kaz değiliz öğrenciyiz demişlerdir. lakin kime anlatıyorsun. kaldırım yapmaktan beton binalardan farksız hale gelen bürokratlar hep buradadır. yıllar sonra da bir gelişme gösteremez. neden çünkü vizyon sıfır. siyasi parti ile alakalı değil halk ile alakalı. fuardan fuara çıkın evinizden. aferin.
4 yılda insandan nasıl tiksinilir öğreten şehir..halkı öğrenciyi sevmez öğrencide halkı.zorunlu kalmadıktan sonra sınırları içine girilmesi tavsiye edilmez.
günlük 10 ytl ile 3 öğün yemek yiyebileceğiniz şehirdir . hava kirliliği oranı doğalgaza geçilmesiyle bir nebze azalmıştır . en azından eskiden gece dışarı çıkıldığında üstler is kokardı artık böyle bir durumla pek karşılaşılmıyor . öğrenci iseniz bu şehirde yapacak pek bir şey olmuyor açıkçası . 274 ve pabuç adlı gece kulüpleri ve bir kaç tane de güzel cafe'si vardır dolanır durursunuz . öğrencilerin memleketlerine dönecekleri tatil günlerinde şehir merkesi boşalır . tam ortasında tüm yolların tarif edildiği vazo'su vardır . can sıkıldığında gezilecek cumhuriyet ve atatürk caddesi vardır ki yarım saat içinde başladığınız yere dönersiniz . üniversitesi şehre 10 km uzaktaki dumlupınar üniversitesi merkez kampüsüdür . oldukça geniş bir alana sahip güzel bir üniversitedir . ayrıca şehir istanbul'a 360 , izmir'e de 330 km uzaklıktadir . her iki şehre de otobüsler 5 saate yakın bir sürede gidilebilir . askerlik olarak hava er eğitim komutanlığı vardır . askerlerin %90'ı çanakkale'deki gibi doğulu vatandaşlardan oluşmaktadır . çoğu haftasonu vazo'da fotoğraf çektirirken görünürler . şehir çinileriyle ünlü olduğundan her köşede doğal olarak çinicilere rastlanır . şehrin girişinde 100'e yakın dükkan ve 2 büyük porselen şirketi olan güral porselen ile kütahya porselenin mağazaları vardır . büyük alışveriş merkezleri de yine girişte toplanmıştır . çoğu yer çinilerden yapılmıştır ki otogarının adı dahi çinigardır . tren ise merkeze 15 dakikalık yürüme mesafesindedir . iklimsel olarak bahsedersek te kışın dışarı çıkmak göz çevrelerinin , kaşların ve çenenin donması için bir sebeptir . kuru soğuğu bezdirir . yazını bilmem ancak hazirana kadar tişört'ü 7-8 kez giyersiniz.
yazları sıcak kışları soğuk ve çetin geçer.ağustos ayında grip olduğumu bilirim bu şehirde.
sadece haziran ve temmuz ayları sıcak geçer ağustos duruma göre değişiklik gösterebilir.kısacası yaz geç gelir ama kış çabuk gelir bu şehirde.
trafik ışık sistemiyle kafayı yedirebilecek şehirdir. kavşağı dönerken kırmızı ışıkta beklersiniz, döndükten sonra 10 metre gitmeden yeniden kırmızı ışığa yakalanırsınız, sonra bi 20 metre daha gidersiniz yeni bi ışığa yakalanırsınız. totalde 35-40 metrede üç kez ışığa yakalanıp derse de az kaldıysa çıldırabilirsiniz.** ayrıca yaya için de durum trafikte aynıdır. yeşil yanarken karşıdan karşıya geçmeye başlarsınız ve tam siz yolun ortasındayken yayaya kırmızı yanar. araçlara yeşil yandıktan sonra her an ezilme tehlikesiyle karşı karşıya kalabilirsiniz. çünkü kütahyalı embesil şoförler kendilerini F1 pilotu zannederler ve kırmızı yeşile döndüğü anda sokakta insan var mı yok mu diye siklemeden direk basarlar. böle de şoförleri vardır bu şehrin. ayrıca gece geç saatlerde bu şehrin sokaklarında kalırsanız her yerden şöyle ürkütücü bir ses duyarsınız, beyninize beyninize işler;
(bkz: kırmızı ışık lütfen bekleyiniz)
(bkz: yeşil ışık geçebilirsiniz)
eskişehire yakınlığıyla bilinen kent,
her sabah lens kokan gözleriyle kapıyı çalanan bir sevgili,
arkadaşımın,
ve her sabah ayrı bir inilti.
kalk !!! uyan lan !!!
ne oldu be yavrum,
eskişehir kütahyaya kaydı.
insanların sürekli şikayet ettikleri ( bizim şükürsüz insanlarımız gençlerimiz) bir faaliyet olmadığından eğlence olmadığından s.gidin istemiorsanız memleketimden eğlence mi arıyosunuz gidin istanbula travestiler sarhoşlar sapıklar tecavüzcüler terörisler hep orda gidin eğlence yaşayın orda ........
vazosu, sevgi yolu ve olmasaydı ne yapacaklardı bilinmez dumlupınar üniversitesiyle küçük bir şehir. yeni açılan hilton otel ve avm'si ile gelişme yolunda ufak adımlar atan bir yer.
dertleri:
kart43
kırmızı yetersiz şehir içi ulaşım
ışık, yaya bilmez şöförler
öğrenci sevmez insan yapısı (parasal konular hariç)
yılbaşında kapatılan barlar
kulak düşüren soğuk
kaymak kıvamında kireçli su
erkek çocuklarının takriben 9 yaşında sigara içmeye başladığı, kız çocuklarının ise yine takriben 9 yaşında başlarını kapattığı şehir.
dolayısıyla çocuklarının erkenden büyüdüğü şehir.
kırmızı ışık, yeşil ışık nedir asla bilmeyen, tanımayan, tanımak da istemeyen şehir.
erkeklerinin dakka başı ağız dolusu tükürmek suretiyle temizlendikleri şehir.
bi ucundan bi ucuna yarım saatte gidilebilen şehir.
buna rağmen öğrencisinden indi-bindi namına 1.5 lira istemiş şehir.
büfelerinde satışa sunulmuş gazetelerin satın alınmadığı, dokunulmadan sadece uzaktan bakarak okunduğu şehir.
ve yine dolayısıyla büfelerinin etrafında insanlardan oluşmuş yaklaşık 3 metre çaplı dairenin bulunduğu şehir.
öğrencilerinin, memleketleri her neresi olursa olsun "abi burda da yapçak bişey yok be. bizim oralar böyle değil" şeklinde hakkında acımasızca eleştirdiği şehir.
ama hakkaten yapılacak pek bişeyi olmayan şehir.
emolarının qtahya olarak, kalan ergenlerinin küt! ah! yaaa olarak bilfiil dalga geçtiği şehir.
sabah 7'den öğleye kadar asla ve asla otobüs yoluyla istanbul'a gidilemeyecek olan şehir.
yolları sevgi dolan şehir.
il plaka kodunu "kart 43", "büfe 43", "cafe 43", "43. bar", "vesair 43" gibi tabelalar sayesinde sürekli gözler önüne seren şehir.
derin nefes alınca öksürten şehir. pis havasıyla, havasıyla doğru orantılı yerlisiyle, öğrenci siken esnaf ve ev sahipleriyle 5 yılda beni benden almıştır. sinir sağlığınız için söylüyorum gitmeyin görmeyin.
kütahyaya gelipde meydanındaki kocaman vazonun önününde fotoğraf çektirmeyen yoktur herhalde. Liseli gençlerin uğrak mekanı hisar yalnızca gezilir. Döner gazinosunda yemek yiyen azdır. Zaman zaman o gazinonun döndüğüne denk gelebilirsiniz. Germiyan konağı ve germiyan sokağı görülmeye değer. Sevgi yolunda yürüyüşün ardından yolunuz meşhur Ulu camiye kadar uzanır. Görmeden geçmeyin. Hisaraltı çay bahçesi pek meşhur olmasa da benim favori mekanımdı. bir de maltepe parkı boş gezenin boş kalfalarını ve liseli gençleri fazlasıyla içinde barındırır. Çini müzesi, arkeoloji müzesi de ilginizi çekebilir. Macar evi, çeşitli camiler (dönenler cami, çinili cami gibi), paşam sultan türbesi uğramanız gereken diğer mekanlar. Son zamanlarda dumlupınar üniversitesi merkez kampüsü de oldukça güzelleşti.
