Bundan 100-120 yıl önce Kütahya'da bir ailenin genç yakışıklı, sözü dinlenir, temiz kalpli bir oğulları varmış. Orta halli bir ailenin de güzel, boylu poslu uzun saçlı bir kızları varmış. Kız biraz hoppa olduğu, ele, avuca sığmadığı için arkadaşları ona "deli düve" ismini vermişlerdi (düve: buzağı doğurma zamanı gelmiş yeni ineklere bazı yerlerde düve denirmiş). işte genç yakışıklı delikanlı deli düveye aşık olmuş. O zamanlar deli düve adı dillere destandır. Genç, deli düveyi ailesinden ister, fakat kızı vermezler. Kızla genç gizli gizli buluşurlar. Bunu duyan kızın ailesi razı olur ve kızla genci evlendirirler. Fakat gençlerin saadetleri uzun sürmez, bu kızın güzelliğini duyan gören zamanın delikanlıları kendilerini reddeden kızın kocasını hem kıskanır hem de ona kin bağlarlar.
Aradan hayli zaman geçer bu genç ve güzel gelin bazı delikanlılar tarafından tehdit edilmeye başlanmıştır. Delikanlılar "kocandan ayrılacaksın yoksa seni dağa kaldırırız, kocanın da gözlerini kör ederiz" diye kıza haber salmışlar. Genç kadın önceleri aldırmaz ve kocasından saklar, onu sevdiği için bir türlü kötülük etmelerine razı olamaz ve delikanlılara şöyle haber yollar " Ne olur, kocamı rahat bırakın. Ona dokunmayın ne isterseniz yapayım" der. Bunu haber alan gençler kadını kaçırmaya karar verirler. Aracı kadına "biz istediğimizi çeşme başında söyleyeceğiz. Oraya kadar gelsin" derler. Bunu duyan gelin meraktan çatlayacak bir duruma geldiğinden çeşme başına gider. Çeşme başına giden delikanlılar tuzak kurarak kadını kaçırırlar. Kadın bu sırada çığlık atar o sırada kadının kocası olan Asalıoğlu sesi duyarak koşarak gelir. Kadının kocası ile diğer gençler arasında kanlı bir kavga olur ve Asalıoğlu ölür. Gençler kızı dağa kaldırmıştı öte yandan oğullarını kanlar içinde yattığını gören gencin ana ve babası saçlarını başını yolarlar. bu olay üzerine bu türkü yakılır.
Bir anda insanın kulağına calındığında dağıtabilen eser. *
Türkünün asıl hikayesinden bağımsız bir asıl hikaye de sana yazdırır saniyeler içinde sadece bir dizesi; sevdiğin, sana sözler verip, senden sözler alıp, aslında ona bir zararının dokunmasından korktugundan (sanki kıyabilirmişsin gibi) seni gurbet ellere göndermistir, sen de onun o masum haline inanıp, varını yoğunu dağıtıp, dişinle tırnağınla kurduğun hayatını bırakarak dönersin gurbet ele. Aylar sonra haberi gelir, başkasına yâr olduğunun. Sırf ölemediğin icin yasamaya devam edersin. Eski guzel günlerden birinin sene-i devriyesinde calınıverir kulağına; "aman aman sevdiğim öyle böyle olur mu/ ah ben ölürsem dünya sana kalır mı?" Bir porsuk çayında değilse de o pınarların birinde boğuluverirmiş insan.
Kütahya'da incik suyu meşhurdur. Burada kimse hazır su almaz. Buralardan akan su paketlenip satılıyor zaten. Su doğal kaynak olduğundan, kaynak sularının bir bölümü çıkarıldığı şehre verilmek zorundadır. O yüzden de Kütahya'da ve ilçelerinde çok fazla sayıda çeşme vardır.
Memleketimin bu yönünü seviyorum.
ne kadar alakali olacak bilmiyorum ama eskiden her kösede bulunan cesmeler, pinarlardan su icilirken; günümüzde üzerinde "içilmez" yazisi ile karsilasilan cesmelerdir. sebebi de yer alti suyunun lahim ve fabrika atiklari ile karismasidir. farkli farkli cesmelerden farkli farkli tad alinabilinecek su icilebilirken; artik zehir akitan cesmeler olmuslardir. bu da kütahya belediyesi´nin yillardir buna önlem almamasindan kaynaklidir.
