büyük mevzu olmadıkça yapılması gerekendir. geçende iki arkadaş ayrılmıştı biri o kadar arayı düzeltmek istemesine rağmen diğeri kabul etmedi. o arkadaşını trafik kazasında kaybedince çok üzülüp pişman oldu barışmadıklarına. geçici dünyada bu tip şeylere değmez.
ilişki kesilen bir arkadaşla yeniden barışmak bir zayıflıktır, bu zayıflığın cezası, bu arkadaş ilk fırsatta, tam da ilişkinin kesilmesine neden olan şeyi yeniden, üstelik kendi vazgeçilmezliğinin bilincinde olarak daha bir pervasızlık yaptığında ödenir.
Kirilan bir vazoyu yapistirmak gibidir, küsülen arkadasla barismak. O cizikler orada hep durur, göze batar. Alinan yaralar unutulmaz. Belki affedilmiştir ama kirginlik kalbin bir köşesinde kalmistir. Bekler orada. Tetiktesindir artik , kalbini ona acamazsin , yaralarını gösteremezsin, hep ihaneti akla gelir. Bir yanin eski yasanan günleri hatırlar affeder , diğer yanin akıllı ol bu seni sırtından vurdu der. Eskisi gibi olmaz hiç bir sey.
son ana kadar küsmemeyi tercih ederim ama küsülecek dereceye gelindiyse de arayı tekrar düzeltmek doğru olmaz. çünkü insan değişmez, sen değiştiğine inanmak istersin ama hüsranla sonuçlanacaktır. denendi, onaylandı.
birine kolay kolay küsmem. küsme sürecine kadar bir çok şeyi görmezden gelir sonra bi anda siktir ederim. biri bana küsmüşse sebebini öğrenirim gerekli açıklamayı yaparım. bazen aynı ortamdaysa mecburen konuşurum ama hiç bi zaman yüzde yüz iyi olmam.
