insanın kendi kendini kandırmasına sebep olan etiketlerdir. işletmeye giriş dersinde hoca olayı " işletme fiyatları mümkün olan en aşığı seviyeye çektiğini göstermek istiyo " şeklinde açıklamıştı. fakat bende uayndırdığı etki bambaşka. bir kabanım var indirimden 69.90 a aldığım, ister gerizekalı diyin ister başka bir şey; 70 tl verdiğimi kabullenemiyorum. içim rahatlıyo o baştaki 6 yı görünce.
yabancı filmlerden özendiğimiz bir sahne gibi geliyor insana. hotdogs 1.99 cent gibi. aslında öyle olmasa da psikolojik sınır kavramı ile ilgili bir durum. x,99 lu etiketler. ama yurdum insanı pek de takmaz bu psikolojik sınırı. *
19.99'a bir ürün aldıktan sonra bir arkadaşınız "o ürünü kaça aldın?" diye sorsa 19.99 dersiniz. 20 lira olsa etiket fiyatı 20 lira dersiniz. Mantıken 10.00 ile başlayan bir sayı 20.00 dan küçüktür. Siz ve bu fiyatı söyledikleriniz, bu ürünün fiyatını 10 ile 20 arasında görür. ürün fiyatını 20.00 olsa siz o ürüne 20 ile 30 arasında görürsünüz.
Bu ne zamana kadar böyle gider derseniz, basit mantıkla şu söylenebilir :
para kullanımı bittiği zaman.
tamamen psikolojik yanıltmacadan ibaret bir oyundur. 299 lira ile 301 lira arasında büyük fark varmış gibi gelir. çünkü 2 yüz ile başladığından 299, sanki 200 lira gibi bir intibah bırakmaktadır. 301 ise 300 ile başladığından 399 ile arada fark yokmuş gibi gelir. yani mevzubahis büyük rakamlar içindeki küçük hesaplar olduğundan olay göz ardı edilmektedir. örneğin 500 binliralık evi alırken pazarlık yapıldığında 498'e inmesi pek bişey ifade etmez. hâlbuki 2 bin lira önemli bir farktır fakat üstünkörü bir şekilde algılanır ve yoğun olarak önemsenmez.
