Eski Türkçe'deki közegü (köze+gü, -gü alet yapan ek.) sözcüğünün ses değiştirmiş halidir ki, maşa manasına gelir. 'köze' de, ocaktaki közü karıştırmak gibi bir anlama sahip.
1) Bir ucu sivri diğer ucu tornavida ağzı şeklinde yassıtılıp özel şekilde bükülmüş ve bazı tiplerinde bu uca çivi vb. şeyler sökümünde yararlanmak üzere V şeklinde yiv açılmışvurma veya kanırma suretiyle koparma veya kavlak düşürmeye yarayan araç.
2) Mermer işletmeciliğinde kullanılan sivri veya yassı uçlu 0,5-1m boyunda çelik, delme veya yarma aleti.
