Var böyle arkadaşlar. Çok güzel paylaşımlarımın olduğu, dibine kadar eğlenip, dibine kadar üzüldüğüm, kafa yorduğum, bazı konularda görüş aldığım arkadaşlarım ya da dostlarım vardı. Ama artık hayatımda yoklar. Ara ara aklıma geliyor ve Üzüyorlar beni.
Aslinda benim ve onun arasındaki küslügümüz cok eski birseyin olayindan dolayi küsmüs olmamiz su an. Aslında baktıgımızda ikimizde haksızız ama benim soyledigim seyler daha agir oldugu icin ben bir tık daha fazla haksızdım. Bunu bildigim icin gidip ozur dilememe ragmen, ses, mesaj, arama ve aklınıza gelebilecek herseyi yapmama ragmen beni bir kere bile dinlemeyip 1-1,5 yılımızı resmen cope attı. O kadar fazla anımız var ki galerimde silmeye bile kıyamıyorum, her baktıgımda gozlerim doluyor ve gozlerim doldugunda acı icinde kıvrandıgımı bir kez daha hissediyorum. O olayı ortaya cıkaranda ortak arkadasımızdı aslında ortak arkadasımızı ikimizde sevmezdik cok fazla ama o gidip ortak arkadasimizla arkadas kalmaya devam etti. Belki de ikimizin arasına zaman girmeli, umarım ömürlü bir arkadaslık degildir bizimkisi. Kendisini cok ozluyorum, hep aynı ortamdayız ve cogu kez goz goze geliyoruz ama gururu ve inadı hem beni hemde bizi bitirdi. Eger denk gelip bunu okuyorsan ne olur geri don, ben seni gene beklerim ve gene ben sana kabulüm. Lütfen.
