aracı bir arkadaşın devreye girmesi, birbirinizden habersiz sizi aynı yere davet etmesi yeterlidir. küs olduğunuz kişiyi gerçekten önemsiyorsanız, onu görünce istemsiz olarak gülümseyip, barışacaksınız zaten.
küsen kişiyi hemen olay sıcakken yakalıyoruz ve sarılıyoruz.
o size sinirle bırak diyor ama kesinlikle bırakmıyorsunuz.
eğer sana küsmedim deyip bi kere öpersen bırakıcam diyorsunuz. direnirse sarılmaya devam ediyorsunuz.
en sonunda istediğinizi yapınca siz de öpüp bırakıyorsunuz.
bu kadan.
not: bunu samimi olduğunuz insanlara yapın gidip de sapık damgası yemeyin. anne olur, baba olur-babaya yemeyebilir*- kardeş olur, sevgili olur, minnak bebişler olur. söyleyeyim de yine, sonra bık bık yapmayın.
yanımda ise aniden tutar çeker sarılırım, yanımda değilse güldürürüm şaka yaparım, hayvanoğlu hayvan değilse zaten barışır.
ha baktım müptezellik yapıyor, pek sevmediğim tanımadığım biri ise asla uğraşmam ben bir şeyi 2 defa yaparım olmazsa 3. defa asla yapmam.
seviyorsam 2 defa efor sarf ederim, genelde hep ilkinde başarırım zaten. 3. asla ama. çünkü o kişi sizi istemiyor hatta nefret boyutuna da gelmiş olabilir zorlamayın.
Olmayan metotlardır. Şimdiye kadar küstüğüm insanlarla hep geri dönüşü olmayacak şekillerde küstüm. Ben barışmaya kalksam "sen affetsen ben affetmem" şarkısını söylerler. Zira hep kibirli insanlarla küsüm. Evet kibir, gurur diyemiyorum onlardakilere.
