demokratik toplum partisi söylemi. mevcut nüfus yapısında hayli kalabalık olan kürtlerin demokratik hak çerçevesinde milyonların konuştuğu bir dilin devletin resmi dili olması gerektiğini savunan görüş.
sonra her azınlığı resmi dil yapalım bu ne ya ağlamayana meme yok misali türkiyedeki kürtlerin %60-70 inden kötü şartlarda laz türk arap rum vs var kimse otobüs yakmıyor taksime bomba koymuyor.
allahın siktirettiği yerde kursunlar kürdistanlarını o zaman neyi resmi dil yapmak istiyorlarsa yapsınlar, rahat bıraksınlar benim ülkemi yoksa kendi rahatları ciddi anlamda kaçacaktır.
Burası kürdistan mı resmi dili kürtçe olsun. Bunun faşistlikle halkların kardeşliği ile hiç alakası yok. Bu ülkenin tek resmi dili vardır oda türkçe dir. Laz ,çerkes,zaza,boşnak herkes bu dili ortak iletişim dili olarak kullanır.
Kürtçede var olduğu söylenen 8308 sözcükten; 3080 tanesi Türkçe, 2000 tanesi Arapça, 1200 tanesi Zent Lehçesi, 1030 tanesi Farsça kökenlidir. Geri kalan yaklaşık 1000 sözcüğün ise yaklaşık 700 tanesi Ermenice, Çerkezce, Gürcüce, Pehlevice gibi dillerden geldiği bilinmektedir. Bu sözcükler de çıkarıldıktan sonra, geriye yalnızca 300 tane sözcük kalmaktadır. Yani kürtçede var olduğu söylenen 8308 sözcükten, yalnızca 300 tanesinin kökeni bilinmemektedir. Bir sözcük kümesinin dil olarak sayılabilmesi için onun ciddi anlamda bir söz varlığının olması gerekmektedir. Bu anlamda % 97 si yabancı dillerden alıntılanan sözcüklerden oluşan bir söz varlığıyla bir dilin olduğunu düşünmek, gerçekten kabul edilir bir şey değildir.
Bugünlerde "özür diliyoruz" kampanyası ile Türkiye yine bir "azınlık" sendromu yaşamaya başladı. işte bu dönemde Atatürk ile inönü arasında yaşanan bir olay ders niteliğinde.
Başbakan inönü saat 18.00 sularında Florya Köşkü'nde Atatürk'ü ziyaret etmiş:
ATATÜRK- Hayırdır ismet... Habersiz geldin.
ismet inönü- Paşam, azınlıklar meselesi.... Konuyu Meclis'e getireceğiz.. . Ne diyorsunuz?
ATATÜRK - ismet bugün geç oldu... Yarın sabah erkenden gel, konuşalım.
inönü çıkınca Atatürk "bütün görevlileri" toplamış:
ATATÜRK- Sadece laleler kalsın... Bahçedeki diğer bütün çiçekleri sökün, atın... Derhal.
ismet inönü sabah gelmiş, bahçenin "halini" görmüş ve "görevlilere" sormuş:
ismet inönü - Ne oldu böyle?
Görevli- Gazi Paşa Hazretleri emrettiler, söktük..
Başbakan inönü, Cumhurbaşkanı Atatürk'ün odasına girmiş:
ismet inönü - Paşam, bahçenin durumu nedir?
ATATÜRK- Azınlıkları söküp attım ismet.
inönü"anladım" dercesine başını öne eğmiş:
ATATÜRK: - ismet, ben "Ne Mutlu Türküm Diyene" sözünü boş yere söylemedim.... .
Kendini Türk hisseden herkes bu vatanın öz evladı... Ben hayatta olduğum sürece bu böyle bilinsin... Ve sakın azınlıklar ile ilgili bir kanun çıkarılmasın.
yazılamayan lehçe dil olamaz, birde hangi alfabe ile yazılacak arap mı? latin harfleri mi?
q ve x harflerini de kullanarak hangi ülkelerin bunlara akıl verdiğini açığa çıkartıyor.
Bir dil bir kültürü ifade eder. Resmi dil olmasına karşı olunabilir ancak eğitiminin verilmesine karşı olunmamalı, yoksa kürtçe de ölü dillerin arasına katılacak, anadilde eğitim değil belki ama okullarda kürtçe seçmeli ders olabilir, insanlara kültürleri unutturulmamalı ve türkiye'deki her kültür bizim olarak kabul edilmeli, Kemal Atatürk'ün Lozan'a koydurttuğu TÜRK-KÜRT tek vücuttur maddesini onaylayan bütün Kürt milletvekilleri de bunun olması gerektiği inancındaydı, Türkçe her vatandaş tarafından bilinmeli böylece toplum bireyleri arasındaki iletişim asla kesilmez ancak kültürlerinin ölmemesi içinde kürtçe öğretilmeli fakat resmi dil olması söz konusu olmamalı.
Bir Türk olarak Kürtce'nin resmi dil olması benide rahatsız ediyor ama dünyaya bakınca, israilde arapça da resmi dil, italyanın italyanca dışında resmi dilleri var. Demekki bu resmi dil mevzuna çok takılmamak gerekiyormuş. Kürtçe resmi dillerden birisi olsada olur olmasada olur
kışkırtan başlık acıyım ağır cevap gelincede faşistdiyim, gelde olma
asırlardır ekmeğini yediğin vatan dediğin ülkenin lisanını öğrenme ona ihanet et
yetmedi diline saldır, bölge, bölge lisanları resmileştirelim kimse kimseyi anlamasın
ülkem dediğin türkiye ne sana yar olsun ne bana
kime teslim ededecekseneniz onun lisanı öğrenmeye bakın onlar türkler gibi
yürekten sevip sahip çıkmaz .
bir çocuğun iki babası olamayacağı gibi bir devletin iki dili olamaz. türkiye cumhuriyetinin resmi dili türkçedir.
ama yok benim iki ve daha fazla babam var diyenler var ise israil ermenistan yunanistan amerika topraklarında bir kürdistan kurarsa orda ne bok yiyorsalar yesinler. atalarını babalarını ermenileri mi seçerler yahudileri mi artık ne istiyorlarsa.
gerzek provokatifler ben sizin gibilerin suratına tükürsem acırım billahi tükrüğüme.
dil bir devleti devlet yapan unsurlardan biridir. herkes istediği dili konuşabilir, ama yaşadığı ülkenin resmi dilini bilmek zorunda. zaten halihazırda isteyen istediği dili konuşuyor. ha işin eğitim konusu var diyorsanız, daha önce bununla ilgili çıkarılan kanunlara bir göz atın derim. bazı özel kurslara kürtçe eğitim verme hakkı tanındı. peki şimdi var mı o kurslar? hayır. çünki talep yok. ve kesinlikle inanmıyorum ki, resmi eğitim kurumlarında da yasallaşsa bu olay, provokatif bir kaç kişi dışında kimseden talep gelmeyecek.
hadi olmadı seçmeli dil yaptık. yine çok merak ediyorum, kaç kişi seçecek. hatta ilk başta, kim, nasıl öğretecek. net bir alfabesi olmayan, grameri bilinmeyen, bir sürü lehçesi olan bir dili kim nasıl öğretecek. itiraz edenlerden bir kişi çıksın da bir zahmet, bana en basitinden kimyadaki, kimyasal tepkimelerden bir bahsetsin, bahsedebilsin.
bir resmi dilimiz varken, ülkenin bölünmez bütünlüğüne laf sokan bu söze, resmi dille söylenmiş kallavi bir atasözü ile yanıt verilmelidir. (bkz: dilini götüne sok sus)
olsun. ama bu hiçbir şeyi değiştirmeyecek, belki biraz durulur, daha sonra yine başalar. mavi urbalılar da kırmızı urbalılar da ingizilce konuşuyordu ama abd ve ingiltere olarak ayırılmalarını durdurmadı.türkiyedeki zıtlaşmanın görünürdeki sebebi etnik farklılık olsa da aslında zıtlığın temelinde ekonomik çelişkiler yatmakta tıpkı şeyh sait isyanını görünürdeki sebebinin dinsel olmasına karşın asıl zıtlığı ekonomik çelişki oluşturması gibi, görünürde farklı olan iki sebep temelde aynı yani ekonomik ya neyse.
diyarbakır siverekliler derneğinin internet sitesinde "Kürtçede Nû roj (Yeni gün) anlamına gelen ve Kürtler için baskıdan, esaretten ve zulümden kurtulma özgürlüğe kavuşa günü olan Newroz" diye geçiyor. ben bunu yani newruzun kürtçe olmadığını bu sözlükte belirttiğimde kürt olduklarını tahmin ettiğim insanlar tarafından eksi oy almıştım. bu arkadaşlar yeni günün kürtçesini bilmediklerinin yüzlerine vurulmasına mı ya da benim doğru söylediğim şeyin yanlış olduğuna inandıkları için mi bozulduklarını anlamadım. fakat şu var dillerini bilmiyorlar, bilseler dahi kürtçesini değil farsçasını kullanıyorlar. bunu belirtince de kızıyorlar.
bu, işin aslının kültürel haklar meselesi olmadığını, ben kürtçe konuşsam dahi beni eksileyeceklerini, yani temeldeki çelişki devam ettiği sürece görünür sebeplerin düzeltilmesi meseleyi bitirmeyeceğini göseren küçük bir örnek.
aynı anda dört koldan bölünmeye çalışılıyoruz ne güzel. din, dil, ırk, mezhep. gördüğüm kadarıyla da bunu yiyor bu millet. dinde cepheleşme başladı, çok ilerledi. ırk için keza öyle. dil ve mezhepte de tohumlar atıldı. bunu yersek gelecek falan kalmayacak. lütfen yemeyelim yedirmeyelim.
