bu konuda isviçre'yi ve diğer insan haklarının gelişmiş olduğu ülkeleri örnek alalım isterseniz...
isviçre'de romenler, italyanlar, almanlar ve fransızlar yaşar ancak çoğunluk almanlarda olduğu için eğitim dili her zaman her yerde almancadır, fakat bununla birlikte diğer milletlerin dilleri de öğretilir.
bugün kürtçe eğitim dili yapılırsa eğer, iki toplum arasındaki bağlar tamamen kopar ve bu da kaçınılmaz bölünme demektir, sadece kürtler ile türkler değil çeşitli kültürlerle de aynı durum yaşanır.
kürtçe eğitim almış türkçe bilmeyen birisi askerliğini yapamaz, siyasetçi hiç olamaz, oy ise hiç kullanamaz, güneydoğu anadolu'dan başka hiç bir yerde çalışamaz çünkü o bölgelerin dilini bilmemektedir.
ülkenin bekası ve toplumsal barış ve devamlılık için eğitim dili her zaman için genel çoğunluğun dilindedir ancak bununla birlikte kültürlerin kendi dilleri de öğretilir.
buradaki amaç sayısal azınlıktaki kültürün yok olmasını engellemekle birlikte basın kültürle olan iletişimin de kesilmesini engellemektir.
Seçmeli olarak haktır, eğitim dili olarak hainlein ihanet planının parçasıdır.
resmi işlemler kürtçe yapılabilsin, türkler de kürtçe öğrensin diyebilenler var düşünün artık... bu işin sonu yok.
eğitim dilinin bir insanlık hakkı değil, bir devletin egemenlik hakkı olduğunu bilmeyen cahillerin kafa patlattıkları sorun.
1. ana dilini öğrenmek ve konuşmak insanlık hakkıdır.
2. bir ülkede kullanılacak resmi dil, o ülkede egemen olan devletin tekelindedir. bu insanlık hakkı falan değildir.
devlet okullarında kürtçe eğitim yapılması kesinlikle saçmalıktır, devlette eğitim birliğinin bölünmesine yol açar fakat özel okulların kürtçe eğitim vermesi bir hak olabilir.
türk başbakan tayip erdoğan almanya'da ana dilde eğitim bir haktır diyor ise, almanya'da yaşayan türkler için ana dilde eğitim istiyor ise kürtçe eğitim de kürtler için aynı derecede bir haktır.
hak değildir cevabına varılcak sorunsaldır. neden mi ?
isviçre' de yaşayan azınlıkların hepsinin kendilerine ait devletleri bulunmaktadır. kürt halkı ise kendı ırkına ait hiçbir devlet görmemiştir. Şimdi sen bunlara ufak bir ayrıcalık ver. Gerisini iyi düşün.
kürtçe eğitim değil ama kürtçe seçmeli ders olabilmelidir. zira biz üniversitede yunanca, lisede fransızca, ortaokulda ingilizce gördük. ayrıca üniversitede arapça ve osmanlıca da gördük. lazca çerkesce ve benzer diller de olsaydı görürdüm hiç çekinmezdim. temel eğitim değil ama seçmeli eğitim olarak verilebilir. en azından yasak olmamalı.
anadilini konuşmak herkesin tabi hakkıdır. ama mesele anadille etiğim ise ,işi zora sokar. ülkemizde, farklı ana dilleri olan, toplumsal değerlerine saygı gösterdiğimiz o kadar çok vatandaşımız varki! hepsi ana dille eğitim isterse, işin üzerinden gelinemez bir gerçektir.
siz daha bunu düşünüyorsanız alacağınız çok yol var. Kırk fırın insanlık dersi almanız lazım. Bu insanlık hakkıdır ve düşünmeden uygulanması lazım. Hele pkkyı bahane edip ertelemek en hafif tabiri ile şark kurnazlığıdır.
yukarıda sayılan zorluklardan ötürü çoğunluğun dili anadildir. fakat insanlara kendi anadilinin seçmeli ders olarak öğretilmesi ne kadar mantıklıdır o da tartışılır.
En azından üç dil bileceksin! en azından üç dilde ana avrat sövmeyi bileceksin!
Her çocuk biricik olduğu kadar, Kürt çocukları da biriciktir ve bütün çocuklar gibi Kürt çocuklarının da güven dolu gerçek topluluklarda yeşermeye ihtiyaçları vardır. Çünkü suni topluluklar içinde yeşermek mümkün olmadığı gibi, farklılıkları içinde barındıran, temsil edilen bireyler olmadan da gerçek topluluklar oluşmaz!
Türkiye; bu toprakların hak etmediği, suni topluluklarla, farklılıklar içeren halkların yeşermesine izin verilmeyen, dillerle ilgili politik bir vizyonu olmayan, baskı ve şiddetle halkların isyanını susturmaya çalışan, zulmün sesi olan bir ülke olmuştur.
insanların yanyana durmaları çok anlamlı değildir. insanların yanyana durmalarından çok önemli olan, birbirlerine empatiyle baktığı ve ortak anlayışların doğduğu ilişkilerdir. Sosyal bir varlık olarak insan, doğası gereği sürekli diğer insanlarla ilişki halindedir. Her ilişki, fikir birlikleri kadar, fikir ayrılıklarını da içerir. Aile, sınıf, toplum gibi herbir toplumsal grupları; aynı kaynaklardan doğan ya da yanyana duran kültürler besler ve bu kültürler durağan değil dinamiktir!
Kürt ve diğer etnik kökenli çocuklar farklı bir anlayış ve kültürel birikimlerle okula başlarlar. Bu çocukların sahip olduğu zenginlik, sadece bir iletişim aracı olarak değil; aynı zamanda zihinsel gelişimin, duyguların, kültürün, kimlik inşasının, dolayısıyla kendine güvenin sağlamlaştırılmasında önemli araç olan ANADiL ile mümkün olur. Ana dili Kürtçe olan çocuğun dili, ikinci dili ve kültürü anlamada da önemli bir kültürel sermayedir.
Unesco kayıtlarına gore dünyanın üçte ikisi ikinci bir dil konuşmaktadır. Çocuk Hakları Bildirgesinde her çocuğun ana dilinde eğitim alma hakkı belirlenmiştir. Çok kültürlülüğün, çok dilliliğin egemen olduğu günümüz Türkiyesinde, değil ana dil eğitim hakkı, sahip olduğu diller hakkında ilgisiz, bilgisiz, kürt diline düşman kuşaklar yetişmiştir.
Türkiye Kürdistanı'nda yaşayan Arap, Süryani, Kürtler genellikle birbirlerinin dillerini bilmektedirler. iç içe yaşayan bu halklar kendilerine sınır koymadan, ortak anlayışla, ortak kaderle birbirlerini kabullenmişlerdir. Sürgünlerle, asimilasyonlarla, göçlerle batıda yaşayan Kürtler ise sokakta Kürtçeyi yaşamak bir yana, Kürtçeyi bazen çocuklarından da saklamış, kendi dillerini öğrenemeyen kuşaklar yetişmiştir. Tek dilli Türkler de seni seviyorum!sözlerini Kürtçe de söyleyebilme şansından mahrum kalmışlardır!
Egeye yerleşen ingilizlerin konuştuğu kırık dökük Türkçeye sempati ile bakan, onları kabullenen zihniyetler, kendi toprakların da doğmuş, bir halkın kimliği olmuş bir dile aynı anlayışla bakmamaktadır. Doğası gereği halklar arasında düşmanlık yeşertmişkapitalist devlet de, çok kültürlülüğü yaşatmamak; halkların kimliğini tanımamak için direnmektedir.
Ülkemizde sadece resmi dil Türkçe bir statüye sahiptir. Diğer diller resmi dil olarak kabul görmediği gibi resmi makamlar nezdinde bir değeri de yoktur. Zaman zaman kürtçe hapse bile atılmaktadır! Çocuklar da kısa zamanda egemen kültürün uyguladığı psikolojik şiddetle, kendi dillerinin ve dilin içerdiği kültürlerinin de saygı görmediğinin farkında, kaybeden taraf olduklarının bilincindedirler. Güçlü bir kimlik yerine çocuk; eziklik, aşağılık kompleksleri duymaya başlar. Oysa ana dili yüreğin dilidir ve yürekten geçenlerin tanınması gerekmektedir! Hatta tanımak yetmez! Hoş Geldin!demek gerekmektedir!
Türkiye sınırları dışında yaşayan insanların ana dillerinde eğitim hakkını savunup çaba harcarken, kendi sınırları içinde yaşayan çocuklarının eğitimi ve gerçek toplulukların oluşması için de aynı samimiyeti göstermeyen faşist- gerici iktidarlara karşı herkesin duyarlı olması gerekmektedir!
kürtçe eğitim bir haktır ancak türkiye ve türkiye kürtleri hazır değildir. kürtçe dil eğitimi verilmelidir ancak tüm ders eğitimi kürtçe olması konjöntürel açıdan büyük problemler doğurur. ulusalcı değilim, kürtçü de değilim. kişisel özgürlükler açısından bakıyorum duruma. türkiyeli olmak zorundasınız, türkiye'nin dili türkçe'dir. sonrasında milliyet bakımından isteklerinizi mantık çerçevesinde, ayrılık gözetmeksizin belirtebilirsiniz.
