türkiye'de yaşayıp da kürtçe bilmeyen herkesin içinde bulunduğu halet-i ruhiyyenin sözlere aksetmesi durumudur.
türkiye'de yaşıyorum. birçok kürt arkadaşım var, komşularım oldu. bir tek kelime kürtçe bilmiyorum.
bunun adına ne derseniz deyin, ister tembellik isterseniz ilgisizlik.
kürtçe bilmediğim için hatta tek kelime kürtçe bilmediğim için kendimden utanıyorum. en kısa zamanda kürtçe birkaç kelime öğreneceğim. biraz kürtleşmek her türk'e iyi geleceği gibi bana da iyi gelecektir.
ekleme : eksileyerek karmamın düşmesine neden olan tüm arkadaşların bu gece rüyasına geleceğim, haberleri olsun.
benim için karma herşeydir lan, eksilemeyin artık.
kürtçe uluslararası veya konferanslarda kullanılan bir dil olsa bile düşünülmemesi gereken düşüncedir(!).
zira türkiye'de yaşayıp türkçe bilmeyen kürtlerin türkçe hakkında hissetmesi gereken bazı şeyler olsa gerektir.
vatanı bayrağı olmayan diğer ülkeler tarafından tanınmayan bir yerin var olduğunu sanıp ona özgü kanal açan dilini kullanan bilemiyorum yaa bu ne bohem yaşam böyle olmayan bir dili öğrenmediğin için neden kendini suçlyorsun ki?
