havaya ateş açmak.
ve bir tv haberinde görmüştüm yıllar önce;
kürt bir köy ağası oğlunu evlendirdiği gece düğünde karşıki dağa bazuka atıyordu. oha dedim insanlıktan nasibini almamış şeyler.
edit: eksile yavrum akşam akşam, ananın ak sütü gibi helal olsun...
türk'ün, laz'ın, çerkez'in, ermeni'nin sevinme şeklinden pek farklı olmayan sevinme şeklidir. her kavimin kendisine göre örf ve adetleri mevcuttur tabi ki. ancak sırf kökeni kürt, ermeni, x, y diye birilerini aşşağılamaya kalkarak aşşağılık duruma gelmenin hiçbir sevinç şekli yoktur.
sehir kent yada ilcenin vs.. universiteysede onun meydaninda kurtce sarkilar esliginde halay cekmek sabah sinavi dersi olan genclerin polis cagirmasi uzerine onlara sinirlenip kavga etmeye calismak
aga cocuklari olanlarin babalarinin altlarina verdikleri arabalarla arka arkaya konvoy yapip kornalara basip saat kac olursa olsun milletin kafasini s.kmek.
edit: ister irkcilik deyin ister bilmem ne deyin universitede bile bu sekilde sevinen tipleri biliyorum istediginiz kadar eksileyin iste bu adamlari bu feodal yapiyi kaldiramadikca egitemeyiz dunyayinin her yerini kendi koyleri sehirleri sanacaklardir. gonderin londra ya ordada aynisi olacaktir. genelleme yapmiyorum bazilari bu yaptiginin ne kadar cagdisi oldugunu farkedip modern topluma ayak uydurabiliyor.
ama dedigim gibi bu adamlari bu hale hep bu feodal duzen getirdi kendi kendilerine agaligi derebeyligi gectim krallik olusturdular nerdeyse. tabii bu onlarin sucu degil senelerdir gelen giden hukumetlerin sucudur.
herhalde yüzünde gülümseme olusur, sevinince illa takla atmak gibi fazla abartili görsel ögelere mi ihtiyac vardir. veya ne bileyim köpek gibi ulumaya falan da gerek yoktur. insanlari asagilamak icin firsat kollayan, insanliktan nasibini almamis bireylere firsat veren basliklardan biridir ayrica.
HER DiLDE
Hangi dilde ağlar çocuklar,
Hangi dilde güler
Ağlamak her dilde tek anlamda
Çince, ingilizce, Türkçe...
Burnunu çeke çeke ağlamak
Belki biraz çocukça.
Ağlamak, hüngür hüngür,
Ağlamak, içini çeke çeke
insanca!
Benim güzel çocuğum,
Ya ağlatmak nece?
Kölelerden, tutsaklardan başlatıp
Günümüzün ozanlarına kadar...
Gözleri bağlı
Sorgularda, işkence evlerinde?
Çağına yakışır yaşamayı
Sevmeyi, düşünmeyi, çalışmayı
Kısıtlayan tüm yasaklar
Yasalardan değil yalnız,
Sözlüklerden bile atılmalı!
Zorla güzellik yok!
Ozan da olsa dizelerinde
Ağlatmaya zorlamak bizi,
Ne ozanca, ne insanca, ne uygarca
