kendilerini dışlamalarıdır. türk milleti tarihte hiç bir zaman hiç kimseyi azınlık görüp ezmeye yada dışlamaya kalkmamıştır. apo iti ve yandaşlarının (bkz: dtp)fişteklemesiyle cahil kesimin buna ayak uydurması sonucu kendilerini dışlanmış görüp yıllarca beraber yaşadıkları insalara düşman olmuşlardır. (bkz: yediği kaba sıçmak)
uzun yıllar küçük şehir merkezlerinde, köylerde, mezralarda yaşamaları nedeniylemidir bilinmez, büyük şehirlerde -deyim yerindeyse- eşekten düşmüşe dönmeleridir.
bu eşekten düşüş, apartman dairesinin balkonunda mangal yapma, 4+1 dairede 12-13 kişi yaşama, balkonda tavuk besleme vs. olarak seyredebilir. çocuklarına eğitim vermekten aciz olduklarından, yürüyebilecek yaştaki çocukların sabahtan akşama "saldım çayıra, mevlam kayıra" anlayışıyla sokaklarda sürtmesi, el kadar çocukların birbirlerine ana avrat küfür etmesi, arabaları çizmesi, "çocuktur yapar" diye geçiştirmeye çalışmanız halinde tepenize çıkıp evinizin bahçesine izinsiz girmeleri, bahçede binbir emekle yetiştirdiğiniz çiçeklere, koltuklara zarar vermeleri, bahçedeki kediciğe taş atıp, kuyruğunu çekmeleri şeklinde size döner. çocuğun ailesini uyarmanız halinde, kürt kadınımız "benim çocuğum yapmaz" diye çocuğunu savunmaya çalışır.
bulundukları ortama ayak uydurmak yerine ortamı kendilerine uydurmaya çalışmalarından kaynaklanmaktadır. ayrıca gelenek ve göreneklerin çağsal gelişimini yakalayamamaları da diğer bir etkendir.kürtler için insan öldürmek doğal bir harekettir ve kan herşeyi temizler gözüyle bakılması yanlıştır. ayrıca kürtlerden ziyade onları kullanmaya çalışanlar dışlanmaktadırlar.
