kürtler nüfus olarak azınlık olamayacak kadar çok, çoğunluğu ele geçiremeyecek kadar da azlar. söz gelimi baskın oran, lozan antlaşmaları'nın azınlık hakları ile ilgili maddelerinden kürtlerin de yararlanması gerektiğine dair makalelerini çeşitli gazeteler vasıtasıyla gündeme getirdiğinde devlet aklı "kürtler azınlık değildir, onlar bizim kardeşimiz, kürtler bu ülkenin asli unsurudur, bu ülkede kürtlerden cumhurbaşkanı bile çıktı" gibi bazıları ironik ve komik refleskler geliştiriyor.
bu sefer örgütlü kürt siyasal hareketi "tamam madem azınlık değiliz, madem bu memleketin asli unsurlarından biriyiz, o zaman çoğunluk olduğumuz bölgelerde yerel yönetimin güçlendirilmesini ve kısmi olarak kollektif hakları da içerisinde barındıran "demokratik özerlik" talebiyle masaya geliyoruz, ne diyorsunuz buna?" deyince, aynı devlet aklı bu sefer; "ülke üzerinde operasyon yaptırmam, tek dil tek bayrak tek devlet tek millet" refleksleriyle merkeziyetçi zihniyetini ön plana çıkartıyor.
sonunda bu ülkede her şey olabilme ama bir türlü "kürt" olamama gibi kronikleşmiş sorun orta yerde öylece kalıyor bu harala gürele içinde...
eğer kürtler nüfusça rumlar gibi topu topu 2500 civarında ya da ermeniler gibi 70.000ler mertebesinde olsaydı anadilinde eğitim dahil yıllardır inkar edilen ve baskılanan kollektif haklarının bir çoğunu çoktaaan kazanmış olabilirlerdi bana kalırsa. gerçi ermeni ve rumlar da gayri müslimler parantezine alınıp ona göre mağdur ediliyorlar ya neyse! lakin kürtler gayri müslim olmadığı için bugün devlet nezdinde büyük infial uyandıran talepler bu kadar "korkutucu" görünmeyecekti gözlere...
yanlış başlayıp, yanlış başladığının kabul edilmemesindendir.
eskiler zannettiler ki, onları türkleştirecekler, türkleri de batılılaştıracaklar. program buydu. ikisini de başaramadılar. bugünkü sorunların büyük kısmı buradan çıkıyor.
geçen arkadaş ortamındayız, arkadaşlarımın hepsi kulaktan dolma,okuldan yetişme atatürkçü. arkadaşım diyor ki "o kız bi kere oraya diyarbakır yazacak amed ne ya amed diye bi yer yok". öbürü de diyor ki "kürtçe diye bir dil yok. kürtçe, lazca gibi 'arada bir şey'".
arkadaşlarım eski, iyi insanlar da doğrusu. onları ne düşünürlerse düşünsünler kaybetmek istemiyorum. bu yüzden de "arkadaşlar sakin olun" dedim sadece evime teşrif etmiş samimi arkadaşlarıma. vicdanım beni öyle bir dürttü ki, o olayı hala unutamıyorum.
siz şimdi bu insanlara ve buna benzer konuşan bütün insanlara -ki yaklaşık %50 küsur- "sen faşistsin, bunlar faşist söylemler" desen, inkar bile etmeyecekler "evet, pkk'nın olduğu bir mücadelede ben faşistim, insanlıktan nasibini almamışlara neden insan gibi davranayım?" diyecekler. evet, konu çok derin. evet, 1-2 dakikada çözülemeyecek kadar. hele de 16 sene milli değerlere "zorla" saygı duyarak yetiştirilen bir insana bunları söylemek de çok saçma.
artık insanlar ikna olmak, alternatifini, gerçeğini dinlemek bile istemiyorlar. insanlar gerçeğe bu kadar uzak, haksızlığa bu kadar yakın durmak istiyorlar.
insanlar, daha doğrusu türkiye'de azınlık olmayan ve kürtlerin dışında kalan türkler, kürtlerin kürt olduğunu bile tanımazlarken, onların seçtiği delegelerden nasıl böyle bir kararın çıkmasını bekleyebilirsiniz ki?
mehmed uzun'un bir sözü var, "batıya medeniyet doğuya karakol" gibi bir şeydi. biraz da onları dinlesek? medyada gördüğümüz her şeye inanmasak?
diyeceksiniz ki, "şehitlere hiç saygın yok mu senin?". onlara saygım, hürmetim sonsuz. ben istemeden devletin zorla beni korutmak için bir santimine bile alışkın olmadığı o dağlara gönülsüz ya da gönüllü giden, "boşu boşuna" ölen o insana benim saygım sonsuz.
ama onu dağa "boşu boşuna" gönderen devlete....
