türkiye'de sol ve din hep azınlıkların elinde olmuştur. kızıl ve yeşil maskelerini takıp çoğunluğun hakimiyetini kırmayı amaçlamışlardır. kelime anlamlarının tam tersini yapmış vadettikleri cennetten ziyade insanlara cehennemi yaşatmışlardır.
sokak ortasında insan öldüren uyuşturucu parasıyla kutsal topraklara gidenler bunları arasından çıkmış ve garip bir şekilde hem islamiyetin hemde katili oldukları insanlığın bir numaraları şampiyonu gibi gösterilmişlerdir.
anarşizm ikiye ayrılmalı, araç olan anarşizm ve amaç olan anarşizm diye.
neden?
şimdi adam diyor ki ben solcuyum. e nesine solcusun?
ben ezilen halkım ve o yüzden solcuyum. ve devlet kurmak istiyorum.
bir kuracağı devlet milliyetçiyse ne olacak?
yani milliyetçi olan bir devlet solcuyum demesi ne kadar mantıklı?
ayrıca pkk, bir kürt hareketidir ve milliyetçilik içinde barındırır.
yani solla alakası olmayan yanı vardır milliyetçilik yönünde.
bana göre solun devletle ilgisi yok ama neyse...
bir de anarşist bunlara denilmemeli çünkü bunlar devlet kurmak için anarşizmi geçiş aşaması olarak kullanıyor.
tıpkı bir çok milletin olduğu gibi.
yani araç olan anarşizm, oysa amaç için anarşizm olsa devlet kurmak gibi bir zorunluluğu olmazdı. bunun gibi yani.
kavramlar çok karmaşıktır.
ayrıca ulusal devrimcileri sol saymıyor bu komünist tayfa.
burası da ayrı bir değişik durum.
komünistlere göre, sol olmak için.
kapitalist olmayacaksın.
milliyetçi olmayacaksın.
dindar olmayacaksın.
ancak batı tipi devrimlerde.
din var, kapitalizm var, ulusalcılık var.
sadece dini sınırlandıran laiklik var, yani kurumlardan çeken.
