az evvel sol frame'deki başlıkları görünce ne kadar çok acizin olduğunu gördüm. kürt sorununun halen kanlı ve şiddete dayalı bir şekilde bir çözüleceğine kendini inandırmış zavallılar topluluğu var günümüzde. yıl 2013 ama kafa halen 80 öncesi. halen faşizan yöntemlerin çözüm getireceğine inanlar var. bu artık hayalperstliğe girer.
30 yılı aşkın bir süre oldu insanlar öldü. kürt türk diye ırkçı bir ayrım tabi tutmak saçmalıktır. ölenler candı ailelerin gözyaşları yıllardır dinmedi. her iki cephede de ölenlere yazık oldu.... ne getirdi savaş ? 30.000 şehit ve bir o kadar da ölen pkk militanı...
barış kelimesine bu kadar yabancı olmak, bu denli sırt çevirmek soytarılıktır. eğer arkadaşım gerçekten kan dökerek çözüme ulaşacağını düşünüyorsan klavyenin başında ter dökmeyi, parmaklarını yormayı bir kenara bırak şimdi al silahını git diyarbakır'da 1 milyon kişi var seni bekleyen git yap görevini. burada maval okuma asmak lazım kesmek lazım diye.
ilk defa barışa , silahların susacağına iki kardeş halkın dayanışmasına bu kadar yaklaşmışken bu neyin karın ağrısı? bu neyin yenilmişlik zafer kaybetmişlik hissi !!
işin ucunda barışmak varken yenilsen ne olur yensen ne olur ?
zamanında tanzimat fermanı ile ardından meşrutiyet ilan edildiğindede bu günkü duruma benzeyen safça her şeyin düzeleceği iyimserliğini getirmiş imam ile papaz kolkola, ermeni mebus ve itthatçı kucak kucağa osmanlı barışından bahsediyordu sonrası 35 milyonluk osmanlının kurtuluş savaşı bittiğinde toprak ve insan kaybıyla 11 milyona sefaletle düşmesi oldu, şimdi niye farklı olsun. tarihten ders almak diyorsunuz alın bakalım.