tece nin bir devlet üniversitesinde yaşadığım hadisedir..
biliyorum beni el üstünde tutup saygı duyuyorsunuz.. sağolun ama lütfen 'hangi okul?' gibi sorular sormayın.. sevenlerimin kimseye zarar vermesini istemem.. bırakın foşik foşikliğiyle kalsın, büyüklüğü yine biz yapalım, belki bir gün utanırlar!
tece'nin bir okulu diyip geçelim, foşik yuvalarını hepimiz biliyoruz tekrar isim vermeye gerek yok..
daha önce de belirtmiştim, okumam gereken yaşta okutmadılar beni.. hayatımın hiç bir döneminde ırkçı zorbalar bırakmadı yakamı; kürt olduğum için eğitim hakkım elimden alındı üniversiteye ilk başladığım günleri burada anlatmıştım.
ama ben çalışkan bir kürd vatandaşı olarak yaşıma aldırış etmeden tekrar sınava girip kazandım.. tece'ye rağmen kazandım!
bu sabah bütlerim nedeniyle okuluma gitmek için evden çıktım.. otobüs durağında son kez notlarımı gözden geçirdim.. otobüsüm gelene kadar simit yiyip kahvaltıyı da aradan çıkarttım.
asistan, gür ve birleşik kaşlarımı dikkatli gözlerle süzdü.. el dokuması poşumu tuhaf bir şeymiş gibi yadırgayarak inceledi..
kaç yaşında olduğumu sordu sonra bana..
'32 dir ablacım' dedim..
'ne ablası be barzo' demez mi bana..
ben tam haddini bildirecek iken arka sıradan bir foşik; 'askere gitmemek için sürekli okuyor bu terorist' dedi benim için!
'terörist değil vicdani retçiyim ben' diye bağırdım.. karıştı ortalık.. bir kaç tane yumruk yediğimi hatırlıyorum.. saplayacaktım bıçağı ama bir tanesi sigara söndürür gibi ayağıyla döndüre döndüre bastı elimin üzerine..
revirde açtım gözlerimi.. giremedim sınavıma..
yine ağladım.. bir sigara yakıp emeğime üzüldüm.. gecelerimi vermiştim sınavı geçebilmek için..
bu yaptıklarını yanlarına bırakamam ama..
hele bir karanlık çoksün o zaman göreceksiniz ağa kim? paşa kim?
sinirime yenik düşüp okulu kundaklamaktan korkuyorum.
ayrıca belirtmek isterim ki asla bedava yaşamıyorum.. son altı aydır elektrik faturamı ödemeye karar verdim. vergisini ödeyen saygın bir tece vatandaşıyım.
