sözlükteki bazı ergen milliyetçilerin entryleri incelendiğinde tam tersinin örnekleri daha sık görülmektedir.
ancak şu da bir vakıadır ki, dünyada milliyetçilikler bir şekilde bir insan topluluğunu birleştirecek ideoloji ve faktörler üretmek ve de mümkünse az çok tarihi gerçeklerle destekli bir "ulus tarihi" üretmek durumundadır. birçok örnekte maalesef bu birleştiriciliği sağlamak, resmedilen milletin karşısına bir veya birden çok ana (ve çoook uzun geçmişten beri hasım olarak addedilecek) düşman yerleştirmekle olmaktadır. bu da giderek milliyetçiliği ötekileştirici, dışlayıcı , hatta düşmanlık üreten bir hale sokabilmektedir. ne yazık ki ülkemizde türk milliyetçiliğinde de kürt milliyetçiliğinde de bunun gayet nahoş örneklerine rastlamak mümkündür. ne var ki bunun her iki milliyetçiliğin de tüm varyantlarını kapsıyor gibi genellenmemesinde yarar vardır.
dindarlık milli şuuru bitirmiştir demek kimseye olmazsa karamanoğlu mehmet beye hakarettir bir kere. fatih sultan mehmet hana hakarettir. tuğrul beyle çağrı beye hakarettir. hoca ahmed yeseviye hakarettir. tüm anadoluya balkanlara akınlar düzenleyen alperenlere hakarettir.
milli şuurunu kaybedenler islamiyetten uzak duranlardır. macarlar bunun güzel bir örneğidir mesela. orta asyada komunist rusya baskısı altında dinsizleştirilen kazaklar buna örnektir mesela.
kürtler hıristiyan olsaydı belki ortada din kardeşliği yok diye daha şiddetle saldırılabilrdi bu terör belasına. din kardeşi olmamız burda zarar gibi gözüküyor olabilir ama o kürtler bizim din kardeşimiz olmasaydı, ermeniler gibi ayaklanmaz mıydı? bizimle beraber olurlar mıydı? bunu düşünmeli önce.
pkk sorununun nakşibendilikle hiçbir alakası da yok. kimse ben nakşibendiyim onlar da nakşibendi diye pkkya saldırmamazlık yapmaz. tarikat olarak bile, nakşibendiler birçok kolay ayrılmıştır, bu kolların bile birbirleriyle kötü ilişkileri olabiliyor. hadi rte neyse; süleyman demirelin, mesut yılmazın umrunda mı olurdu nakşibendilik?
allah, soner yalçın kitaplarıyla dünyayı okumayı nasip etmesin.
türk, düştüyse eğer bunun tek sebebi türkün kendisidir. titreyip ayağa kalkmak kendi vazifesidir.
