Tertemiz, misler gibi yazarlarımızın o minik, güzel, hassas midelerini bulandırmıştır. Yazarlarımız en güzel yörelerin, titizlikle hazırlanmış yemeklerine layık olduğu için onların payına düşeni ben seve seve yerim.
Böyle bir şey geçmişti başımdan. Mardinli sevdiğim bir arkadaşımın evine gitmiştim.Baya bir takıldıktan sonra odaya kocaman sini üzerinde abartısız 7-8 çeşit yemek etli,etsiz annesi hazırlamış.Neyse koydu odaya çıktı annesi. Ben bizim mardinli arkadaşa bakıyorum imalı imalı o da bana. Ben dayanamayıp aga ben yemem biliyorsun beni dedim.O da annem yapmış yiyemediğini söylemedim dedi. Ben annemin yemeği dışında kim olursa olsun başkasının yemeğini yiyemiyorum.Bu ablam olsun yine yemem o derece. Arkadaşta geçmişten bildiğinden fazla alınmadı. Annesine söyledi.Kadıncağız Türkçede bilmiyor biraz alın hatta baya alındı.
