Bilindiği üzere Türkiye de; sanat camiası, din ve diyanet işleri, iş alanları ve sektörde önde gelen bir çok kürt kökenli vatandaşımız faaliyet göstermektedir.
Sayıları on binlerle ifade edilebilecek bu kişiler neden yıllardır bir taş kadar sessiz kalmayı başarabilmektedir?
Elbette bir çok kişi korku diyecektir bu tespit için.
Diyelim ki, üstte belirttiğim korku ve öldürülme tehlikesi dolayısıyla böylesi bir girişimde bulunmaktan korktular.
Onu da kabul ettik diyelim!
Bdp nin seçim öncesi kurmuş olduğu platforma destek veren bir çok sanatçımız oldu. Bu sanatçı müsvetteleri işi bir adım öteye taşıyarak neden bdp ye oy vereceklerini de video ile aktarmaya çalıştılar halkımıza öyle değil mi?
Biz onu da beklemiyoruz!
Bakın anlatmak istediğim olay gayet basittir. Bugün ülkemizde teröre karşı kürt vatandaşlarının oluşturduğu bir imza kampanyası bile yoktur. Taş kadar sessiz, taş kadar duyarsızlar. Bir çok kişi her kürt pkk lı değildir! Diye bir sakız atmış ağzına süreklilik dahilinde bunu söylemekte.
Yahu onu bizde biliyoruz da. Seçim sonuçları genele bakıldığında hiçte öyle demiyor!
Konuyu örneklendirmek gerekirse her gece bildik bir kanalda yayın yapan nur yüzlü hocamızın, bir gün olsun şehitlerimiz ile ilgili bir konuşmasına şahit olmadığımı da ifade etmek isterim. Yahu hocam 10 gündür kerbalayı anlatmaktasın. Ne olur Bir gün de bir konuşma metninin arasına terörün din ile alakası olmadığını kat!
Ama yok. Can tatlı.
Taş gibi sessiz kalabilmek, taş gibi bir yüreğe sahip olmaktan geçiyor anlaşılan.
Yazıklar olsun size! Yazıklar olsun bitmek bilmeyen kahpeliklerinize.
Eksilemekle gerçekleri değiştirebileceğini sanan andaval. anana söyle o da eksilesin.
Terörün beslendiği ana hatlar bellidir. Bu hatların geçiş güzergahı mutlak ve mutlak bu kişilerin menfaatlerinin çakıştığı yollar üzerinden akmaktadır. Bu sebeplerden ötürü, terörün bitirilmesi noktasında destekçilerinin yani bataklıklarının kurutulması elzem ve mecburidir.
Teröre destek vermeyen ama elinden bir şey gelmediği için sessiz kalan iyi niyetli kürt vatandaşlarımız bu kahpelikten ve şerefsizlikten elbette ki muaftır.
aslında bu işte kürt halkı kadar iki ateş arasında kalmış bir kesim yoktur. bu insanlar, biraz oraya eğilse bu tarafın, biraz buraya eğilse öbür tarafın canlı hedefi durumundadır. aşağı tükürse sakal, yukarı tükürse bıyık. verecekleri oylar bile, mahalle mahalle, ev ev belirlenmiş olarak sandığa giderler.
büyük şehirlerde yaşayanları biraz daha şanslı gibi görünürse de, tamamen değil. mesela kürtler'le komşu durumundaysa, eyleme kim katılmış, kim katılmamış bellidir.
yapabilecekleri tek şeyi yapıyorlar biraz da: zengin olmak ve kenar mahallelerden kurtulmak... o zaman verecekleri oya da kimse karışamıyor. o zaman çocuklarını da askere gönderebiliyorlar.
yazarın duygularını gayet iyi anlıyorum ama, kürt halkından beklenecek çok şey yok bence... doğuda olaylar tırmanınca, istanbul'daki pazarcı kürtlerin "mhp'liler bize saldıracak" diye nasıl tir tir titrediklerine dair olayları biliyorum. korku onları biraz da, en hafifinden sessizliğe itiyor.
bu işi devlet çözmek zorunda. başka çıkar yolu yok bence...
