Bütün dünya sussun, bir anne sustu şimdi,
Kalbinde yorgun bir hüzün, gökyüzünde gri.
Ama bil ki, anneler hiç gider mi?
Ruhu hep seninle, yıldızlarda şimdi…
Kavrulmuş leblebiyle kuru üzümleri yerken
Meleklere ve cinlere, ona görünseler de bakmıyor.
Yemeğindeki tuz henüz kokmamış ki indirecek
Midesine kim bilir...
Zaman denen hekim saracak yaralarını,
Ama unutmak değil bu, alışmak sadece.
Anılar taşıyacak onun sıcaklığını,
Seninle olacak her adımda, her düşüncede.
Zaman geçer, acı hafifler belki,
Ama sevgi bâki kalır, değişmez hiç şekli.
Güçlü ol dostum, başın dik dursun,
O seninle gurur duyuyor, bunu unutma sakın.
