nefes alıyorum ne yapmalıyım?
yaşıyorum ne yapmalıyım?
burdayım ne yapmalıyım?
inançlarım var ne yapmalıyım?
ağlıyorum ne yapmalıyım?
varoluşsal krizlerim var
kafam karışık
zihnimi bulmak için ne yapmalıyım?
insanım ben ya
bunun için ne yapmalıyım?
ve daha bilimum sorunun cevabına verilmesi gereken yanıtla aynı. tüm bu soruların, başlıktaki soruyla ortak yanı saçma bir soru olması sadece.
saçma sapan ortalığı gerekecek bir sürü entry'ye vesile olabilecek bir başlık bu. artık insanları birbirinden ayırmak için saçma sapan, sebepsiz, şuursuz söylemleri bırakalım. dünyanın türcülüğü aşmasına bile yaklaşık 1 asır kaldı. ayrımcılık, cinsiyetçilik, ırkçılık, milliyetçilik, dincilik gibi vasıfsız ve cahil kavramlardan kurtulalım. yaşamanın, yaşatmanın huzuruna erişmeye çalışalım. hepimiz son bir kere nefes alıcaz. sadece bunun huzuruyla yaşayalım.
aynı şiirinin dizelerinin öncesi beni sarmasa da rahmetlinin de dediği gibi:
yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi
kardeşçesine
bu hasret bizim.
Kürt,arap, türk ne farkeder insan olmak önemli olan. insanı insan yapan ırkı değil ahlakıdır. Yaratılanı sev Yaradan dan ötürü. Toprağın altında herkes bir. Tek kurtuluş takvadadır.
