oyuncakları boş kovan ve kırılmış joplardan oluşan,
saklambaç oynarken bastığı yerde mayın var mı yok mu diye dikkat etmek zorunda olan
batıdaki cocuklar gibi ninilerle büyüyemeyen,
yüreği küçük amaçları büyük olan çocuklardır.
...daha sonra çocuk babasına döndü ve dedi ki, baba neden olmayacak hayaller peşinden koşuyoruz. babası ise üzgün ama başı dik bir şekilde çocuğun gözlerinin içine baktı fakat tek bir kelime bile edemedi. o an anladılar ki ortada ne bir amaç ne bir gerçeklik vardı.
bir masalın daha sonuna geldik işte kürdistanda çocuk olmak masalı da böyledir.
imkansızdır, başınıza bombalar düşerken, töre diye babanız sizi asarken, kan davaları yüzünden akıp giden ömürler yüzünden, devlet size yardım yapmıyor diye.. imkansızdır.
ama tüm bunlar bir yana olmayan bir yerde bırakın çocuk olmayı her hangi bir şey olmak bile imkansızdır.
(bkz: siktiriniz gidiniz efendim)
abileri tarafından terorist olarak yetiştirilmektir.
eline taş verirler atarsın, polisi devleti düşman diye tanıtırlar düşman bellersin.
yakıp yıkmayı olağan karşılarsın. zarar vermeyi içselleştirirsin.
senin bir değerin yoktur varlığın yada yokluğun provakasyon malzemesidir.
seni ilk satanlarda sana oyuncak diye taş ve molotofu eline veren partili, terörist abilerin ablalarındır.
seçme hakkın yoktur, insan olma, birey olma hakkın hiç yoktur.
çevrendeki rol modelin teroristlerdir.
çocukluğunu çalanda, hayatını karartanda o çevrendeki teröristlerdir.
senin suçun yok, senin hayatını senden çalan bir avuç orospu çocuğunun üzerinedir tüm günahların.
yoksa kürdistanmış, türkiye cumhuriyetiymiş ne senin umrundadır, nede algı sınırların içinde.
bir avuç piçin sana çizdiği bir boktan hayatı yaşarsın.
türkiye'de çocuk olmaktan kötü değildir. her çocuk şanslı değildir. bazıları vardır abisini yollar askere. o çocuğun gözünde idol olan adam gider vatan görevini yapmaya. sonra bin bir dolduruşla, yalanla, dolanla dağa çıkarılan, bir amacı, gerçek bir davası olmayan korkaklar tarafından şehit düşürülür. o çocuğun gözündeki idol yoktur artık. ufacık çocuğa anlat hadi bu ülkede milyonlarca hain olduğunu. anlat hadi bu ülkenin her türlü nimetinden faydalandıktan sonra bu ülkeye ihanet edenleri.
burası türkiye. türkiye diye bir ülke var. burada yaşayan ve her gün bir ton saçmalığa uyanıyorlar. kürdistan diye bir yer yok. dolayısıyla orada yaşayan çocuklar da yok. sadece kürdistan hayali kuran vatan haini anne babaların masum çocukları var. onlar da zamanla bu kafa yıkamalarla, etrafındaki düşüncelerle o masumiyeti kaybediyor.
kürdistan nedir ya!eğer kürdistan diye bir yer olursa ki Allah korusun amerikalılar tarafından vurulan ülkede sömürülen,amerikan kursunlarıyla ülke olup sonra o kursunlarla kendi evlatlarının vurulduğu insanların çocuğu olmaktır.
çocuk olamamaktır böyle bir yerin varlığından söz etmek mümkün değildir bunu örnek olarak yok arkadas kürdistan var inanmıyorsanız açın avrupda ki kitaplara dökümanlara bakın, bakınız geçen cümle yapsısı şudur; one nation no state ya çocuk ıraklı ya suriye ya iran ya da türkiyelidir .
ütopyada taş toplar, taş atar. he bir de türkiye'nin güneydoğusunda çocuk olanlar vardır. okusun da o eller taş yerine kalem tutsun diye devlet öğretmen yollar, bedava kitap verir.
kendi varlığına kast eden, tank ile top ile üzerine yürüyenlere taş atandır, ütopyada da kabul edilse meydan okuyandır.
çorum'da çocuktur, işçi köylü çocuğu samsum'da da öyle... kürt olmak ve kürdistan da çocuk olmak, devletin "bedava yolladığı kitaplar da" bilmediğin bir dili sike sike öğrenmektir. ezilmektir doğarken, çorum'da da öyle, samsum'da da kürtdistan da çocuk olmak, ütopyada olsa anneni, babanı seneler sonra, toprağın altından çıkarmaktır. abini hiç görmemektir, ablanın doğuştan orospu kabul edilmesidir, ütopyada kabul edilse, çocuk olmaktır, samsun da manisa da, saf olmaktır, çocuksun oysa kürtsen, ya orospu çocuğusundur, ya da orospu çocuğusundur.
bazı götler seneler önce yazmış kaderini, belli infaz edilceksin, ütopya saymaktır bütün bir saflığı, abini ablanı öldürenlere kocaman bir hassiktir demektir aslında, kürt olmak ve kürdistan da çocuk olmak.
kürdistan lafını duyar duymaz, "apo'nun piçleri asdhbahdbah" maruz kalmaktır kürt olmak ve çocuk olmak, ezilerek büyümektir, kürdistan lafını duyar duymaz devlet sanan am beyinlilerin kusmuklrına maruz kalmaktır, ne kürdistan'ı bilirsin, ne türkiye'yi, safsındır. elinde taş, atıyorsun, kırıyorsun, eğleniyorsun.
çocuk tacizcilerinin yaşıtlarını taciz ettiği ülkede, sen taş attığın için, 20 sene yersin, o seni ve yaşıtlarının ırzına geçtiği için iki sene yatar çıkar. çocuksun kürtsün, türksün, lazsın, kimin sikindesin ki, gözünde ki yaş, öldürülen annelerin abilerin, ablaların ve bedenin, öldürülen bedenleriniz kimin umurumda ki.
öncelikle kürdistan yoktur. oynadıkları yerde mayın var mı? yok mu? sorununa gelince bunu kürdistan sevdasına kavuşmak isteyen çakalların gerçekleştirdiği aşikardır. yüreği küçük ama henüz amaç nedir bu kavramı benimseyememiş ve amaçlarının olmadığı, herhangi bi provakasyonda ya da anarşik durumlarda öne sürülerek dillerine pelesenk ettirilmiş bir kaç cümle ile beyinlerine empoze ettirip çocukları kullanmaktadırlar. işte bunları yaptıranlar bu kadar şerefsizdirler. bebelerin günahı ne ki?
olmayan yerde çocuk olunmaz. ne bu amına koyim götünüzden ülke uyduruyosunuz. herkes christoph colomb oldu lan, götünden ülke uydurup duruyor millet. hadi git bursa ya kürdistan de.
kürt bir aileden meydana gelen masum ve aptal bir çocuk babasının zorla kafasına soktuğu düşten başka bir şey değildir. çocuk 15 yaşına geldiğinde böyle bir ülkenin olmadığını öğrenince sinirlenip ortalığa molotof kokteyli atmaya başlar. sonra insanlar ölür ama kürdistan hala yoktur ve bizim aptal çocuğumuz daha çok sinirlenir, dağa çıkar.
