"tanrım, bana küfürlü konuşmamayı öğret ya'rabbim! allah'ım koru beni küfürlü konuşanların ağızlarının çektiği ishalden" şeklinde bir yakarışla pekiştirilebilecek aktivite.
bundan sonra küfür edersem anamı s.ksinler! diye başlar, bir noktalama işareti olarak kullanılan 'mına koyiim' ile biter cümle.
(bkz: bir noktalama işareti olarak ak)
olmayan birşeydir. uzun süredir hayatımda sevgilimin benden her daim istediği şeydir. lakin olmaz, olamazzz. sen erkeksin ya. birlikte maç seyrediyoruz, benim ve çoğu erkeğin verdiği normal tepkiler aynen şöyledir;
+ ulan runje öyle gol yenir mi be allah belanı versin. seni bu ülkeye getirenlerin ta ......*
-aa aşkım hani küfretmicektin.
ama bu konuşmayı bırakmaya çalışsak daha kötü maazallah depresyona giricez;
+runje'cim topu görmüyor musun? Üstüne gelen topun gol çizgisini geçmesine neden izin veriyorsun. bir daha dikkatli ol lütfen.
olur mu lan böyle şey. hayvanlar gibi bağırırsın, küfredersin. tavsiyem odur ki alıştıysanız hiç vazgeçmeye çalışmayın. yoksa psikolojiniz bozulur.
zor durumdur. her an o kelimeler ardarda kafiyeli bicimde agzinizdan dokulebilir. hersey guzel gider tamam biraktim kufurlu konusmayi dersiniz; birsey moralinizi bozar olaganustu sinirlenirsiniz;
-uzgunum gidemiyorsunuz...
+ al iste, dur simdi lan ben senin gidemiyorsunuz diyen dilini sokayim. bitmedi bunlari dusunen beynine ticayim sana bunlar yetmez soyunu sopunu toparlayip secereni cikartayim!!
zordur. ağza yapışmıştır ve işin kötüsü yakışmıştır da.. gayri ihtiyari dizi dizi ağızdan dökülen cümleler kişiyi ve etrafını rahatsız etmemeye başladığında tehlike çanları çalmaya başlar. kurtulması imkansız değildir ama insan üstü çaba lasımdır.
askerlik dönemi boyunca kurdugumuz her cümledeki üç kelimenin küfür oldugunu var sayarsak ve o cümlenin sonuna noktalama işareti gibi amugnaa goyyimmmm 'mu da eklersek ve bu şekilde en az bir sene konuşursak, artık yapılacak en iyi şey bu şekilde konuşmayı birakmaya ugraşmaktır.
zor bir şey değildir aslında ama sonsuza dek bırakanı görülmemiştir. Misal 6. Sınıftayım, kızlardan oluşan bir grubumuz var okulun gangsta çetesi gibi geziyoruz falan... Küfürlerde coşuyor tabi o zamanlarda marifet sandığımızdan. Her neyse işte ben bir gün uslu kız olmaya karar verip gangsta çetesinden ayrıldım ve küfrü bıraktım. Sonuç: lisede tekrar başladım. Aslında başlanıp bırakılacak bir şeyde değil, içinden gelir söylersin.
Küfürlü konuşan insanların bu alışkanlıklarını bıraksalarda, kısa zamanda geri edineceklerinden şüpheleri olmasın.
Ben çok nadir küfreden bir insanım. küfürlü konuşmayı bırak, cümleleri düzgün kurarım saygısızlık olmasın diye karşımdakine, ama hayatta amacı olmayan, beyni yarım evresini bile tamamlamamış insanlar varken. Küfretmemek elde değil.
Her küfürlü konştuğunuzda kafanıza vuran bir sevgiliniz dahi olsa bırakılmıyor. Zaten saygı göstermemiz gereken insana gösteriyoruz olur olmaz ortam da ediyor değiliz ki be abicim.
