Küfürde mantık yoktur. Zaten mantıklı şeyler söylenemediği anlarda küfür eder insan. Tam olarak kelimelerin kifayetsiz olduğu anlarda küfür ederiz. Heyecanlandığımızda, mutlu olduğumuzda, üzgün olduğumuzda... Zaman zaman laf aralarında edilen küfürler bir süre sonra ağzımıza yapışır ve on kelime çıkıyorsa ağzımızdan, dokuzu küfür olmaya başlar. Bence küfür bir çeşit terapidir. Psikologlar falan hepsi yalan. Küfür edin abi, bağıra çağıra küfür edin.
erkekler ederken aranmaz. basar küfürü "babanın amını sikiyim" diye. sonra sandalyeden düşer sandalyenin bacağını siker falan. bunlar cidden mantıklı.
kızlar küfür ettiğinde olay değişir. kızlar olmayan şeyiyle nasıl becersin. saçmalık.
