küfürü; yerli yerinde, taşı gediğine koyarak kullanan.
işte! başarılı örneklerinden biri;
bana yar olmayan devr-i devranın,
izzet-i ikramını sikeyim.
yansın bu ibneler!
su veren itfaiyenin hortumunu sikeyim,
ben deli miyim?
mecnun gibi bir am için çöllere düşeyim,
verirse verir, vermezse leylayı da sikeyim.
Bizim okulun ordan geçerken bir kadın görüyordum bazenleri. Hepinizi ikicem falan diyordu, kahrolsun diyordu şeriata, dün gördüm zekasız demişti ama kime demişti bilmiyorum.
Maalesef bu kişi benimdir. Lakin bence küfrün yeri ve zamanı oldukça önemlidir. Çünkü kimilerine küfür edilmesi oldukça yakışmaktadır. Yeniçağ ve Habertürk gazetesi okurken küfür eder dururum mesela. Elimde değil ne yapayım efendim.
