küfrün kadınlara yakıştırılıp yakıştırılmaması bir algı meselesidir. küfretmek kadınlara yakışmaz şeklinde bir genellemeye gidemeyiz. kadınlar küfredince bazılarına göre daha cazibeli olabiliyor. benim de, küfredince cazibesinin arttığını düşündüğüm kadınlar var mesela. saçmalamış olabilirim. malum, çaylaklıktan kurtuluncaya dek her mevzuya bir parmak atacağım.
kadınların kendilerine has o naifliği ve narinliği ile tamamen tezat oluşturan bir şeydir küfür etmek. asla sempatik yapmaz, pos bıyıklı bir pehlivanın pembe oje sürerkenki hali kadar irite edici bir görüntüdür.
erkek kendinde olmayana erişmeye çalışır ilişkisinde. kendinde olmayan narinliğe, güzelliğe ve düzgün konusmaya hatta bla bla'ya. bu demek değildir ki erkek küfür etmekten zevk almıyor. gayet de alıyor ama kıza,o narin, nadide, el üstünde tuttuğu, yücelttiği varlığa 'amuaa koyiim' ve türevleri laflarını yakıstıramıyor. mesele bu kadar basit.
küfrettirmeyin o zaman arkadaşım. aklı başında bir kadın her cümlenin sonunda bişeylerin amına koymaz zaten sizin gibi. küfrediyorsa birilerine haketmiş demektir.
