kalem lisede öğrenci olduğu zamanlar sınıfta nöbetçidir.tabi nöbetçi dediğin tahtıyı temizler.kalem de öyle yapıp tahtayı temizledikten sonra dışarı çıkar ve geri geldiğinde tahtada yazılar görür.ve birden hiddetlenerek:
-"hangi oro*spu çocuğu yaptı lan bunu" diyerek bağırır. ve arkada sırada oturan müdür:
-"ben" der.
ve kalem naklini başka bir okula aldırır.
Sadece biz türklere özgü olup çocukça bir eylemdir zaten en çokda onlar kullanır. kutsallığına inanılan şeylere küfrederek karşımızdakinin dilinin bağının çözüleceğine inanılır, eğer o kadar iyi bir yöntem olsaydı polisler elektriğe işkencesel bir anlam kazandırmak için hiç uğraşmazlardı.
pek etkili degildir. sucluyu bulmak icin söyle bir yol izlenmelidir:
- kim yapti bunu?
- ... (sessizlik)
- bakin, itiraf ederseniz dövmem, hatta kizmam bile.
- söz mü?
özellikle ergenlik dönemlerinde suçlu ile mücadelede ki en önemli silahtır küfür. o dönemde her ne bok yiyip üzerinde sızmış olsada gencin kanı hızlı aktığı, yerinde duramadığı, bıçkınlığı hat safhada olduğu için küfürü, özelliklede anasına ve bacısına edilen küfürü kendine yediremez. sonra da sen kime küfür ediyorsun diyip kavga çıkarıp üstüne yatar ama bunu başka bir başlık altında tartışırız.
