vurgulu ve etkili anlatış biçimidir.
olmadığın bir insan gibi davranmaktan, istemediğin şekilde algılanmaktansa uygun olmayan ortamlarda dahi küfür etmeyi yeğlemek gerek bana kalırsa.
kimse, canı yandığında hassiktir diye bağırdığı andaki kadar samimi değildir hayatının hiç bir diğer anında.
manitasının, karısının yanında gün batımı izlerken veya çocuğunu uykuya yatırırken konuştuğu cümlelerde bile belki vardır. aklından mutlaka ve mutlaka başka şeyler geçer; konuyla alakalı ya da değil bir sürü şey düşünür o anlığına fakat küfür ederken öyle mi?
tribünde kan ter içinde kalmış şekilde çığlık atarcasına küfür eden taraftarın yaşadığı duygular kesinlikle daha saftır benim nazarımda.
istanbulda hat minibüslerini düşünün ya da, minibüsçünün hayata dair bir sürü isyanı, kızgınlığı, o anlık sevinçleri hedefleri vardır ama onun şeridini ihlal eden en azından öyle düşündüren biri olduğunda içinde sakladığı canavarı ortaya çıkarma imkanı bulur. müşterisi olan onlarca yolcuyu dikkate almaksızın tüm nefretini diğer şoföre kusabilir.
velhasılkelam nefret ve küfür, sevgi ve sükunetten çok daha saf bir duygudur. daha güzeldir demiyorum, daha doğaldır çekinmeyin kullanın.
