aslında "madem durduramıyoruz, bari rahatlıyalım" şeklinde bir ruh haline sahip bir kitledir. elbette baş esin kaynakları otuz yıldır aynı taktikle pkk'yı "bir avuç çapulcu" diye aşağılayarak iktidar olan t.c. hükümet sözcüleri ve yetkilileridir.
bu kadar yıl sonra gelinen nokta ise küfretmenin gerçekten de bir "acizlik" olduğunun ispatı. oysa bunu kabul etseler, yani "biz pkk işini ciddiye almadığımız için bu kadar ölümden dolayı bizim de sorumluluğumuz var, bu iş böyle çözülmez, silahtan ve nefretten başka yollar da bulmalıyız" deseler daha serin kanlı bir biçimde sorunu durdurmak mümkün olabilir.
o değil de, bu pkk'ya küfredenlerin adeta "aman pkk eylem yapsa da küfretsek" der gibi bir halleri var; sanki insanlar ölmüyor, toplum içinde düşmanlık büyümüyor da adamların futbol takımı evinde gol yiyor. yazıktır, ölenler her şekilde, her tarafta insandır, özellikle genç insanlardır; bu kadar ölü sevici olmak, gençlerini ve geleceğini bu kadar ucuza harcamak ve ardından bir küfür sallayıp durdurmak için yapıcı bir adım atmamak insanı tanınmaz bir yaratığa dönüştürür, toplumu eritir, yapmayın etmeyin...
lan bazen dü$ünüyorum da, ölüm var ya la yolun sonunda. dağdaki insanın ortalama ömrü 7 yıl olarak biçilmi$ ve hala bunu göze alarak dağa çıkan insanlar varsa 30 yıl boyunca, orada dü$ünmek gerekir. ayrıca kürtlerin pkk'ya sempati beslemesinin nedeni, pkk eğer bugün biterse kürtlerin haklarının kaldırılacağı korkusudur; çünkü pkk olmasaydı kabul edelim ki kürtçe seçmeli olmayacak hatta ahmet kaya gibi linç edilecekti. kabul etmek bir erdemdir. ilk ba$ta pkk sorunundan önce kürtlerin bu korkusunu yenmelerini sağlamak ve arzularını tatmin etmektir. sonra git istediğin kadar dağda adam öldürebilirsin bunlar sağlandıktan sonra. çünkü o zaman i$te kürtler de devletine saldırana terörist gözüyle bakar. ama $u a$amada beslenen sempatinin kesilmesi mümkün gözükmemektedir.
