osmanlı döneminde sarhoşların gidecekleri yere küfe yardımıyla taşınacak duruma gelmesi olup günümüzde yürüyemeyecek kadar sarhoş olanlar için kullanılmaktadır. bir nevi, "arabanızı kullanmayın, size taksi çağıralım"ın geçmiş dönemdeki halidir. *
bu mekanın en sevdiğim yönü, tuborg satmaları. eskiden mekan içinde sigara içilebiliyordu ama peş peşe yedikleri cezalar yüzünden artık sigara içilemiyor. bu mekanın en çok garsonlarını seviyorum. özellikle emre ve mine muhtemeşem iki insan. kız arkadaşlarımla bu mekanı tercih edersem şayet, mine'nin bana beş numaralı bakışını atması ve masamıza yaptığı hizmeti x2 hızlandırması beni çok sevindiriyor. arkadaşlarımla gittiğim zaman normal bir hizmet söz konusu ama kız arkadaşımla gidersem benim biraz mabadımı kaldırabiliyorlar. sağolsunlar, varolsunlar.
mekanın bir de mutfak kısmıyla ilgilenen ve şef garson ünvanı ile tüm masları check eden, çapkın mı çapkın fedai abimiz var. kendisi ek iş olarak emlakçılık yaptığı için bana sürekli daire itelemeye çalışıyor. en son, "abi ülkenin vaziyeti kötü. şu an ev, mev alamam" dememden sonra artık bana eski alakasını göstermiyor. ne diyelim.. her şey para değil be fedai abi. ama senin toton sağolsun. biz seni böyle de seviyoruz.
bu arada;
mekanın sahibi bir beygir var. adam ilk insanlardan. devasa boyutlara sahip ve oldukça keskin bakışlar atan bir insan. genel olarak sadece kafaları eğerek selamlaşırız. geçen yaz tek başıma oturup bira içtiğim bir akşam masama teşrif etmişti. o zamana kadar kalas zannettiğim adam pek bir şirin çıktı. futbol, arabalar, kadınlar.. her konu hakkında oldukça keyifli bir muhabbet geçmişti aramızda. insanlara karşı olan ön yargılarımı kıran yegane kişilerden birisidir kendisi. buradan hepsine selamlarımı yolluyorum.
mine, geçen beraber bira içtiğim arkadaşımı çok kestin ama o adamdan sana hayır gelmez. kullan at mendile dönersin kuzum.
