genelde samimiyetin ama cehaletin hüküm sürdüğü yerlerdir köyler. cehalet çok güçlü bir düşmandır. eskiden köylü şehirli ayrımı yoktu. burjuva ile köylünün arasında ki fark şimdi ki gibi uçurum değildi. köylü üretebiliyordu, kalkındırabiliyordu ülkeyi. bu nedenle köylü milletin efendisi olabiliyordu. şu an aynı görüşte değilim.
Muhtemelen köyde bir gün bile geçirmemiş, kendini onlardan üstte gören, onların hayatını bir gün yaşamaya kalksa fenalıklar geçirecek insan müsveddesidir. "Köylü milletin efendisidir" diyen bir liderin ülkesinde ne bu ülkeyi ne o büyük lideri ne güzel insanlarını hak etmeyecek düzeyde boştur.
Benim hemde sülalem köylü sülalemin şehirde doğup büyümüş eğitim almış ilk neslindenim. Açıklayayım köylü kendini zeki sanan geri zekalıdır karşısındakini kazıklamaya çalışırken hep kazıklanır ve eli poposunda düşünür durur, misal karpuz tarlası vardır. adamla gider anlaşırsın kabala 50000 diye kaporasını verirsin, iki saat sonra arar gel kaporanı al diye, gidersin ne oldu dersin başkası 70000 veriyor der, eee anlaştık dersin, ben anlamam al kaporanı git der sonra öğrenirsin ki 70000 diye eleman malı yüklemiş satmış zarar etti al şu 20000 i demiş. Marx’ın dediği gibi “köylülük medeniyetin bağrına saplanmış bir hançerdir”
Oraya buraya gitmedi veya şunu bunu yapmadı diye bir insana köylü diyerek, köylü sıfatını aşağılama aracı olarak kullanan tiptir.
Böyle kişiler ne şehirli ne de köylü olmayı becerebilmiş kafa yapılarına sahiptirler.
