şimdi bu adamlar modern türkiye'nin gereklerine uymamaktadır
elinde tırpanıyla, ilkel araçlarıyla maybelline, i-pad'den habersiz ot bir hayat yaşamaktadır,
ot derken, ot falan biçer genelde
bu insanlar pre modernitenin krater taşlarıdır
modern türkiye bu insanları dışlamalıdır.
bazı zengin apartman çocuklarının, köylünün bir ülke için ne anlama geldiğini anlamasını beklemiyoruz. onlar küçüklükten beri alışıktırlar bütün gün üreticilikten uzak, sünepe sünepe oturup annelerine götlerini sildirtmeye. büyüdüklerinde de diğerinden "daha fazla marjinal olmak" için ipadlerle maybelline'lerle sidik yarıştırır bu yavşaklar.
yerine göre doğru olan yaklaşımdır;
Türkiye de o kadar geri kalmış şekilde hayat süren köyler var ki *, hala neyin ne olduğunu bilmeyen bir çok insan var. tatlı suyu olmayan bir sürü köy var. dünyada ne oluduğunu bile bilmiyorlar, televizyonları kadın programlarını ve dizileri izlemek için kullanıyorlar.
Şimdi doğru olmayan yaklaşımı ele alırsak; bu köylerin ileri seviyede olanları var. artık adamlar çiftçilik, hayvancılık vb. yapmıyorlar. yapanlar muhakkak var. bu yapmayan kişiler genellikle şehir hayatından sıkılan, kafa dinlemek isteyen, emekli kişiler. bu kişilerde köyün gelişmesini sağlamakta.
Genellikle sahil kesimlerde insanlar artık evleri şehir merkezinden uzak, kafa dinlenecek yerlere yapıyorlar. yaptıkları yerlerde köy. yolun kenarlarında muhakkak görmüşsünüzdür dubleks daireler, müstakil evler.
eleştiriyi bir feodal kültür eleştirisi olarak algıladığımızda bile bugünün o küresel kapitalizm gerçekliğinin kent insanını tek bir potada; tüketim kültürü manyaklığında eritip homojenleştirmesi bağlamında kentlere nazaran bu olgudan daha yalıtık bir toplumsal, bütüncül form çizen ve kentin duygusuz, soğuk, ivedi ilişkilerinin içinde daha fazla bir toplumsal ve insani öze ait değerler bulabileceğimiz yerler olarak köyler kentlere oranla daha saf ve özgün orijinal bir yapı olarak karşımıza çıkmaktadır.
tüm bu olgular içinde, cahilce tüketim kültürü argümanlarıyla kırsala saldırma arsızlığı, o küresel tüketim içinde ki aynılaşmanın zihinsel olarak ta insanlığı nasıl bir sefalete sürüklediğinin örneğidir.
kesinlikle yanlış olan bir önermedir. Senin dolaptaki elman, armudun; tencerendeki kurufasülye, patlıcan, biber dolman nerden geldi zannediyorsun?
Hepsi köylünün mahsülünün alıcı kişilere satmasıyla marketlerde ve reyonlarda gördüğün sebze meyvelerden ibaret. Reyonda dururken basit ve bol görünen meyve sebzeler acaba oraya gelene kadar ne zorluklar çekti, toplanırken ne emekler verildi, ne eziyetler çekildi kim bilir, kimse bu kısmını düşünmüyor tabi her sabah süpermarkete bir kamyon gelir, çalışanlar kamyonu boşaltır ve meyveler hazırdır diye geçiştirmekle yetiniyor.
köylüler üretimin baştacıdır. Sanayinin çıkış noktası tarımdır ve tarımın çıkış noktası köylüdür. Tarıma muhtaç olan ülkelerden bir kaç tane sayalım mesela ingiltere, elmayı güney afrikadan getirir, fındığı türkiyeden alır, karpuz dilim dilim satılır. Tarımda dışa bağımlıdır. Hammadde açlığı çeker. Ama ingiltere kendi patatesini kendi yetiştirir dışardan almaya yeltenmez. Hem buğday tarlalarının hasat zamanı geldiğinde patatesler toplanmaya hazır olduğunda onları kim toplayacak? tabi ki köylü!
Köylü aynı zamanda hayvan yetiştiriciliği de yapar. Mağazalarda gördüğümüz dana kuşbaşı, kanat, pirzola; günlük süt, peynir gibi et ve süt ürünlerinin kaynağı yine köylülerdir. Onlar sayesinde biz evimizde istediğimiz yemeği yiyebiliyoruz.
köylü türkiye'nin temelidir. yani çağdaş bir türkiye olması için de türk köylüsü olmalıdır.
atatürk sofya'da sürgündeyken oturduğu bir çay bahçesine bir bulgar köylüsü gelir. garson, onunla ilgilenmekten hoşlanmaz.
köylü: "bulgaristan, benim çalışmamla yaşatılıyor, benim tüfeğimle korunuyor! verin çayımı pastamı, alın parasını" der.
atatürk de köylüden yana çıkar. "benim de köylüm böyle olmalı,"der.
bizim köylümüz de böyledir. o olmadan ne türkiye ne de çağdaşlık olabilir. çağdaş türkiye'ye asıl yakışmayan kendi benliğini küçümseyen self-oryantalizm düşüncesidir.
pazarda köy yumurtası isteyip sözlükte beğenmemek nasıl bir aymazlıktır anlamak mümkün değildir.
onların doğallığı, yüreğinin temizliği kaç şehir insanında var ki?
çağdaşlık dış görünüşten ziyade fikirde olmadıkça gazetelerin üçüncü sayfa haberine malzeme olmaya yarar.
köylüleri milletin efendisi görüp en yüce mertebelerden birine yükselten atatürk'ü de "cagdas türkiye"'ye yakistiramayan ve son 9 sene icinde memlekette mantar gibi türeyen ikinci cumhuriyetci, sözde beyaz türk ve tuzu kuru islamcilarin yanilmasi.
sayet o "cagdisi" köylüler olmasa, kentlerdeki "cagdaslar" ac kalirlardi. kaldiki kadina siddetin yüzde bin dört yüz artis gösterdigi bir ülkede "cagdasliktan" bahsetmek abesten öte degildir. ilginctir ki, bu kadin cinayetlerinin en büyük bölümü "cagdisi köylülerin" yasadigi "cagdisi" köylerinde degil, bilakis kentlerde meydana geliyorlar. hatta pek "cagdas" zengin kentliler dahi görülmüslerdir ki, kiz arkadaslarinin kafasini koparip sonra dilim dilim dogradiklari cansiz bedenini cöp konteynerlere atan. dogrudur, bu kadar "cagdasligi" bir köylü gösteremezdi. cöp konteyneri nereden bulsun ki, dimi ama?!
Köylü milletin efendisidir.MUSTAFA KEMAL ATATÜRK. Başlığı açan kişiye soruyorum köylü olmasa tarım olmaz et ve süt ürünleri olmaz ! Ne bulup yiyeceksin ? Bu ülkeyi beğenmeyeler bu insanları hor görenler ilk uçak veya gemiyle defolup gitsinler!
En fazla üç kuşak geri gittiğimizde hepimizin köylü olduğunu varsayarsak absürd kalacak olan yazar başlığı. Başlık açayım derken yazar ütopik düşüncelere dalmış.
(bkz: bu da mı gol değil)
Çağdaş sandığımız türkiye'de temelde herkesin köylü olduğu aslını kabul etmediğini belirten başlık. Şehirde büyümüş olmak kökünü değiştirmez, ben hala köylerde insanların yaşadığının mutluluğuylayım. Ne demiş atamız: 'köylü milletin efendisidir.'
