gariban diye düşündüğümüz ama bizden daha mutlu ve daha stresi az bir yaşam yaşıyorlar. bizden şanslı insanlar ne demiş ATATÜRK köylü milletin efendisidir. saygımız vardır onlar olmazsa olmaz.
insan doğadan uzaklaştıkça daha mutsuz oluyor sanırım.
şehir hayatının getirdiği acımasız rekabet insanın doğasında olan rekabete bile fazla.
insanlar farklı ruh haline girdi, eskiden doğa karşı buluşlar yaparak doğanın canını okuyan insan şimdi huzur bulmak için ormanlık alanlara gidiyor. orada huzur buluyor köy doğa bunlar aslında bizim genlerimize yazılmış yaşama alanlarımız.
Çoğunlukla, tarım ya da hayvancılıkla uğraşmaktır.
Temiz hava soluyan, yumurtanın en tazesini, sütün en kaymaklısını, etin en lezzetlisini yiyen, trafik ve kargaşa gibi bir derdi olmayan, paylaşımın, yardımlaşmanın her daim var olduğu bir hayat sürmek demektir.
Yorucu ve zahmetli bir yaşam sürmeleri, emeklerinin karşılıksız kalması, bir dolu avantajdan mahrum kalmaları ve en önemlisi kendi sığlığını göremeyen hadsizler tarafından, " cahil" diye yaftalanmaları ise, madalyonun sevimsiz tarafıdır.
okunan her selada inşallah bizim akrabalardan biri değildir diye beklemektir.Diğer duyarsız ve geniş insanlar sela okununca ne kadar rahatsız olsa da ''ayy müziğin sesini duyamıyorum ya banane ölenden'' deselerde siz hangi işle meşgul olursanız onu bırakıp kulak kesilirsiniz selaya.Her seladan sonra bir de dua edersiniz kim öldüyse tanıdık tanımadık sonuçta o da Allah ın yarattığı bir varlık dersiniz.Gitme imkanınız varsa gidersiniz çünkü sizi yetiştiren o mübarek ana baba size bunları öğretmiştir.vefa nedir en iyi siz bilirsiniz.Her bayram gider büyüklerinizi ziyaret edersiniz ziyaret için illa canlı olmasına gerek yok mezarına gitmek bile yeter sizin için.Saygı dedin mi sizden sorulur.