Of, mis. Sabah yeşil bir manzaraya uyanmak, güzel bir kahvaltı ile güne başlamak. Büyük ihtimalle kendi işinin patronusun çiftçi de olsan ve sana emirler yağdıran kimse yok her şey istediğin gibi ilerliyor. Akşam olunca da mükemmel bir sessizlikte dinlenmek diye adlandırılan eylemi dibine kadar yaşamak demek. Giresundan kalkıp Kocaeli de yaşamaya başlayınca değerini anladım.
ne güzel köyüm vardı, sonra kentsel dönüşüm geldi ve müstakil evlerin yerini apartmanlar aldı. yavaş yavaş mahalle kültürü ölmeye başladı. yan komşunu tanıyamaz oldun. o yüzden artık benim için şehirden farkı yok.
Bizde köylüyüz ama artık köy bize yaşama hakkı tanımıyor. Çıktık gittik büyük şehirlere. Köyde karnımız doymamaya başladı boşalttık gittik köyleri. Seneden seneye izinlerde gidip, hayal kurup lastik ayakkabılarımızı çıkartıp soluklandığımız ardıç ağaçlarının altına gidiyoruz 15 günde olsa ruhumuzu dinliyoruz. Bize doğduğumuz yerde doyma hakkı tanımayan sisteme lanet olsun.
hayal ettiğinizden daha zordur köyde yaşamak öyle emekli olayım kendime biraz domates biraz biber ekeyim kendi halinde sessiz hayatımı yaşayayım demekle olmuyor böyle bir hayali gerçekleştirmek için para lazım
Köylü olmak güzeldir. Şehrin seni tam bunalttigi anda gidiceksin tarlanla ilgilenicen domates ekecen. Samavere cay koyacan. Ayrıca "Köylü milletin efendisidir".
uzaktan bakınca hoş görünen fakat hiç te öyle olmayan dır.
yok sütün en tazesi yumurtanın en doğalı lan mazot 5 tl, bir kilo süt parası bir kilo yeme anca eşdeğer, yok hava yağdı mı dolu mu var cart curt çekilmez benim küçüklüğüm bunlarla geçti kimse atıp tutmasın yazları günlük 4 saat uyku ile 20 saat çalışmak nedir bilir misiniz ? sonra emeğin karşılığı olarak bir sene anca yetecek kadar para kazanmak avanslarla geçinmek nedir ? yaz bitince ilkbahara kadar güneş yanığı izinin geçmemesi o kavrukluk bir km öteden der ki bu gelen köylü.
köylü çocuğu olmanın zorluğunu bilirmisiniz siz ? beyefendi istanbul trafiğinden sıkılmış bak hele derde bak.
bunalmış depresyona girmiş ah zavallı.
tek derdiniz bu olsun de deyim.
Köyler, büyüklerimizin anlattığı ve televizyondaki eski filmlerde gördüğümüz istanbul'a benzer. herkes birbirini tanır, yabancı girse herkes yabancı olduğunu tanır. Bu yüzdrn şehirde yaşamaktan daha iyidir.