fakir yazanlar sanki rockafeller ailesi mensubu amına koyim. sorsan apartmanda yaşıyorum der.
sizin için varoş olur. ama hayat buralar da güzel. yapılacak o kadar şey var ki. doğa ile kardeş gibisiniz. sizin için para yoksa hiçbir şey yapamazsınız o binaların arasında. burada öyle değil. daha fazla yazmayım da sonra gelir buraları işgal edersiniz.
O kadar bilmişlik taslayıp da, entry kelimesine entri yazana ne deniyor acaba? Köyde yaşamanın utanç kaynağı olduğunu savunanlar bu şekildeki bilgisizlikleri yüzünden asıl kendilerini varoş durumuna düşürüyorlar.
Aslında şu an köyde yaşamasalar da doğma büyüme istanbullu yengeleri tarafından köy olarak adledilen bir yerde yaşayan yazarlar da olabilirler. iki ağaç, temiz hava görünce büyük şehirdekiler hemen buralara köy diyorlar, ama sorsan gidip organik yiyecek diye de yırtınırlar. ilçe yavrum burası, her şeyin sınırı bellidir zaten. Ayrıca bana on tane istanbul versen de istemem mesela. Gece horoz sesini duyunca ürküyorsun ama sorsan ağaçlar ne güzeldir. Muzumuz da organik, avakadomuz da hıh! Hatta bizimkilerin yaptıkları salça daha bugün kurudu, işine gelince yersin değil mi?
sözlük birazcık kültürlü, zeki insanların yeri. köylülerin bu ve benzeri sosyal platformlara katacağı hiçbir şey yok. gidip tavuk falan yetiştirsinler. ne bileyim inek sağsınlar, tarlaları sürsünler. üretime katkıları olsun azıcık.
nasıl olsa ekmek bedava, su bedava. köylü tabi milletin efendisi olur.
inkar etmenin bir lüzumu yok. Köyde yaşıyorum, şuan beni en rahatsız eden şey tren yolunun tam bizim mahallenin içinden geçmesi. Geceleri trenin sesini duymak hoş oluyor ama gündüzleri çoluk çocuk için büyük tehlike oluşturuynr.
Benimdir efendim, aslen istanbul'da yaşıyor olmama rağmen üniversiteye yakın olmasından dolayı bu köyde, 2 katlı bir köy evinin alt katında tek başıma yaşıyorum.
bahçede üst katın horozları var. sabah onların sesiyle uyanmak süper oluyor.
duvarların içinde gömme dolaplar var.
ayrıca mutfaktaki şöminemsi ocakta kış boyunca yaklaşık 16-17 tane mangal zirvesi yaptım.
80 lira kira ödüyorum, ayrıca tüm kış boyunca elektrikli ısıtıcıyla ısınmış olmama rağmen sadece 70 lira elektrik faturası ödedim.
okula yürüyerek 12 dakika uzaklıktayım.
son sınıfta 5 kişilik öğrenci evinden ayrılıp huzuru bulmama vesile oldu.
unutmadan bir de, bu köyde dünyanın en güzel fotoğraf karelerini yakalayabiliyorum.
daha ne isterim ki efenim?
yerlerde tahta döşemeler var, yürürken garç gurç sesler çıkarıyor, çok zevkli lan. *
yolu düşenleri bekleriz efendim, fotoğraf sanatçısı arkadaşlar tercihimdir *
şehir hayatının bıktırıcı, yorucu havasından uzak, mis gibi oksijen soluyarak ve organik beslenerek giri yazan insanlardır.
her ne kadar bu avantajlardan yararlanamasa da :
(bkz: erolborek)
(bkz: göktürk köyü)
an itibariyle bir köy veya kasabadan sözlüğe bağlanan yazarlardır. tabi burada bazı eşekler kadıköy, bakırköy, yeşilköy gibi geyikler yapacaktırlar ama gerçekten merak edilen durumdur. acaba hepimiz şehirli züppeler miyiz denilesidir.
