Şehir insanının zaman zaman hayalini kurduğu, özlem duyduğu, lakin gerçekleşme olasılığı durumunda genellikle vazgeçtiği yaşam biçimdir. Çünkü şehir yaşamına alışmış, sosyal ortamlara adapte olmuş, kültürel faaliyetleri takip edebilmiş, her türlü ihtiyacını hiç sıkıntı duymadan karşılayabilmiş bünyelerin köy hayalini gerçekleştirebilmeleri zordur. En son teknolojiye, konfora, hizmete ve rahatlığa alışmış insanoğlu bundan vazgeçemez ne yazık ki...Köyde yaşamak, tatillerde geçirilen bir kaç günden ibarettir, şehir insanı için...
özgürlüğü tadabilinecek en güzel yerdir. öyle güzeldir ki o doğanın temiz oksijenini içe çekmek ne ferah ne güzel bir şeydir. hayal etmesi bile çok güzeldir.
türk aile yapısının değerleri... eskide kalmış onlar. köyde büyüyen ve yaşamayı çok seven biri olarak artık eski tadı yok köyde yaşamanın.
aile ve birkaç arkadaşını görmek için gelinir anca.
eskiden çocuktuk. o yüzden göremiyorduk bazı şeyleri. büyünce ne kadar sıkıcı ne kadar boğucu bir yer olduğunu anlıyorsun köyün.
hele ki apaçi köy gençliği ve muhabbetlerine katlanmak...
uzak durun.
köyde yaşamak sıkıcıdır gizemlidir. hatta korku salar içinize; çünkü çok sessiz olur. sabah öğle akşam çok sessizdir. bir hafta turizm amaçlı konakladığım köyde sessizlik yüzünden uyuyamadım. hareketli yaşamı olan biri mutlu olamaz köyde.
köyü köy yapan biraz da ulaşılamaz olmaktır. şimdi öyle köyler pek kalmadı. gidip görseniz insanlar şehirlilerden pek de farklı yaşamıyorlar. bir çoğunun ekmeği yoğurdu şehirden geliyor. yollarından sayısız araba geçiyor. yani yok eski nostalji mantığıyla köyde yaşamak ayrı bir tattır. temiz hava falan hava olmuş.
ömrü uzatır. sessiz sakin hayat, doğal ürünler, stresten uzak yaşam, temiz hava... üçü bir arada hayat iksiridir bunlar. her köy için konuşmuyoruz tabi. istanbul' un da köy kabul edeceğimiz yerleşim birimleri mevcut. (bkz: esenyurt) (bkz: hadımköy)
iş güç derdi olmasa şu genç yaşımda alıp başımı gitmek istediğimden mütevellit çok güzeldir köyde yaşamak.
sessiz sakin, hayvanlarla içiçe komşu derdi, olmadan yaşamaktır. Hele de deniz kıyısındaysanız, yazın denizin sonuna kadar tadını çıkarmak, kışın balığın sonuna kadar tadını çıkarmak, kafanıza estiğinde şehire gitmektir.
türk aile yapısının hala korunabilen değerlerini görebilmek için ideal bir durum. ayrıca çok da zevklidir. sabah kalkıp inekten sütün sağıldığını görmek, tavuğun yumurtladığı yumurtayı alıp kaynayan suya atmak, yanınızda gezen tavuklardan birinin yakalanıp kesilmesi akşam mangalda et olarak önünüze gelmesi, o değişilmez temiz havası, manzarası, samimi insanları ile beni emeklilik yıllarımda kendine çekecek olan yaşam biçimi.
maharet gerektiren bir eylemdir. zira köy çoklukla sıkıcı bir yerdir. köylünün genellikle yaptığı şey gündüz çalışmak, akşam da kahveye gidip batak atarak vakit öldürmek ya da erkenden uyumaktır. ayrıca köyde akrebi, faresi, yılanı, haşaratı filan da vardır. akşam dışarıda gezecek olsanız köpekler saldırabilir.
bir şey farkettim. köyde yaşayan insanlar çok ironik konuşuyorlar. ironi kelimesini bilmiyor olabilirler ama her iki cümlelerinden biri ironik. hayatla alay etmek istiyorlar belki başaçıkabilmek için. bir de birbirleriyle çok yitişiyorlar* köylüler.
pozitif yönleri de vardır elbette köyde yaşamanın. meyveyi sebzeyi dalından koparıp yersiniz, bol bol çiçek, böcek görürsünüz. sakince kafanızı dinleyebilirsiniz.
